ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΤΑ ΚΛΕΦΤΟΠΟΥΛΑ
Ο Θούριος του Ρήγα Φερραίου
Ως
πότε παλληκάρια, θα ζούμε στα στενά
Μονάχοι
σαν λιοντάρια, στες ράχες στα βουνά;
(δις)
Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη
ζωή
Παρά σαράντα χρόνους, σκλαβιά
και φυλακή
Παρά σαράντα χρόνους,
σκλαβιά και φυλακή
Σπηλιές
να κατοικούμε, να βλέπουμε κλαδιά
Να
φεύγωμ' απ' τον κόσμο, για την πικρή
σκλαβιά;(δις)
Καλύτερα μιας ώρας
ελεύθερη ζωή
Παρά σαράντα χρόνους,
σκλαβιά και φυλακή
Παρά σαράντα
χρόνους, σκλαβιά και φυλακή
Να χάνωμεν αδέλφια, πατρίδα και γονείς .
Τους φίλους, τα παιδιά μας, κι όλους τους συγγενείς;(δις)
Καλύτερα μιας
ώρας ελεύθερη ζωή
Παρά σαράντα
χρόνους, σκλαβιά και φυλακή
Παρά
σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή
Παρά
σαράντα χρόνους, σκλαβιά και φυλακή….
ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΤΑ ΚΛΕΦΤΟΠΟΥΛΑ
Μάνα μου, τα- μάνα μου, τα κλεφτόπουλα .
Τρώνε και τραγουδάνε, άιντε, πίνουν και γλεντάνε.
Μα ΄(έ)να μικρό, μα ΄να μικρό κλεφτόπουλο.
Δεν παίζει, δε γελάει, ούτε πίνιε ούτε γλεντάει.
Μόν΄ τ΄ άρματα, μον΄τ άρματα του κοίταζε.
Του ντουφεκιού του λέει, γειά σου, Κίτσο μου λεβέντη.
Τουφέκι μου ,τουφέκι μου περήφανο,
σπαθί ξεγύμνωμένο γεια χαρά σου το καημένο.
Πολλές φορές, πολλές φορές με γλίτωσες
απ΄ του εχθρού τα χέρια τα σπαθιά και τα μαχαίρια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου