Μέρες γιορτής των Χριστιανών

 

Εκκλησιαστικός χρόνος

 Ο χρόνος κάνει κύκλους. Το βλέπουμε κάθε μέρα: στις κινήσεις του ήλιου, στις φάσεις του φεγγαριού, στις εποχές που αλλάζουν. Κάθε πρωτοχρονιά αρχίζει ένας καινούριος κύκλος για τον χρόνο. Γι’ αυτό και τη γιορτάζουμε όλοι με δώρα, πυροτεχνήματα και ξεφαντώματα. Όμως υπάρχει και ένας άλλος κύκλος χρόνου, ο εκκλησιαστικός, που ξεκινά την 1η Σεπτεμβρίου. Είναι και η εποχή της σποράς της γης, δηλαδή της αρχής του κύκλου της ζωής των φυτών. .....

Οι γιορτές του εκκλησιαστικού χρόνου

 Οι γιορτές είναι μέρες του χρόνου αφιερωμένες στη λατρεία του Θεού και στην τιμή και την ανάμνηση των αγίων. Οι χριστιανοί τίμησαν πρώτα-πρώτα την ημέρα της Κυριακής, γιατί είναι η μέρα της Ανάστασης του Χριστού. Σιγά-σιγά όμως, όσο η μνήμη των χριστιανών πλήθαινε από συγκινητικές παραδόσεις και γεγονότα, οι χριστιανοί καθιέρωσαν τον κύκλο των γιορτών της χρονιάς. Κάποιες από αυτές γιορτάζονται πάντοτε σε μια συγκεκριμένη ημερομηνία και λέγονται ακίνητες (π.χ. Χριστούγεννα, ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου). Κάποιες άλλες δεν έχουν σταθερή ημερομηνία και λέγονται κινητές (π.χ. Πάσχα). Ανάλογα με τα πρόσωπα που τιμούνται, ονομάστηκαν δεσποτικές (αφιερωμένες στον Χριστό), θεομητορικές (αφιερωμένες στην Παναγία) και γιορτές των αγίων (αφιερωμένες στους χριστιανούς αγίους).

 Κάθε μέρα ένας άγιος.

 Η ονομαστική γιορτή των χριστιανών Η μέρα της γιορτής του κάθε χριστιανού είναι μια ξεχωριστή μέρα. Γιορτάζει ο άγιος, του οποίου έχει το όνομα. Όλοι του εύχονται «χρόνια πολλά», «να ζήσεις», τον επισκέπτονται και του δίνουν δώρα. Ταυτόχρονα θυμάται πως αυτός ο άγιος που έζησε πριν πολλά χρόνια, αγάπησε πολύ τον Θεό και τους ανθρώπους και έκανε πράξεις σπουδαίες. Ο κάθε πιστός χριστιανός έχει προστάτη τον άγιό του και προσπαθεί να του μοιάσει.

Οι πόλεις γιορτάζουν τον Άγιό τους. Η χαρά της πανήγυρης 

Κάθε περιοχή έχει έναν ναό, μια εκκλησία, με το όνομα ενός αγίου. Όταν γιορτάζει ο άγιος αυτής της εκκλησίας, γίνεται μια μεγάλη γιορτή, ένα πανηγύρι. Όπου κι αν γίνεται, σε μικρή ή μεγάλη πόλη, συγκεντρώνονται όλοι οι ενορίτες. Αυτό τους ενώνει και δυναμώνει την αγάπη και τη συνεργασία μεταξύ τους. Πριν από το πανηγύρι, η εκκλησία στολίζεται. Από την παραμονή γίνεται ο Εσπερινός και οι πιστοί πηγαίνουν στην εκκλησία το πρόσφορο. Την επόμενη μέρα, στη Λειτουργία, ευλογούνται οι άρτοι (γλυκά ψωμιά, ζυμωμένα με μυρωδικά και πασπαλισμένα με ζάχαρη), που μοιράζονται αργότερα στους πιστούς. Το απόγευμα της ημέρας της γιορτής, γίνεται λιτάνευση της εικόνας του Αγίου (περιφορά της, δηλαδή, στους δρόμους της ενορίας), στη διάρκεια της οποίας ψέλνουν ο ιερέας και οι ψάλτες. Στη συνέχεια, οι ενορίτες διασκεδάζουν, τραγουδούν, χορεύουν. Σε πολλά μέρη της Ελλάδας, ο χορός των πανηγυριών στήνεται έξω από τον ναό. Στην Ήπειρο, τα πανηγύρια διαρκούν τρεις μέρες με χορό και τραγούδι στην κεντρική πλατεία του χωριού. Στα Καλάβρυτα, οι νέοι διοργανώνουν αγώνες με άλογα κατά τη διάρκεια του πανηγυριού. Στη Σίφνο, στο πανηγύρι του προφήτη Ηλία, όλοι οι πανηγυράδες, με τη σειρά, θα φάνε στα τραπέζια του μοναστηριού τη ρεβιθάδα, μια σούπα από ρεβίθια.

                              Η εκκλησία  του Αγίου Νικολάου στον Πολύγυρο 

     H λιτάνευση της εικόνας του Αγίου Νικολάου στον Πολύγυρο της Χαλκιδικής