Τα παιδικά του χρόνια και τα πρώτα εφηβικά, τα έζησε στο Άιξ της Προβηγκίας, όπου ο πατέρας του που ήταν μηχανικός, είχε αναλάβει την κατασκευή του υδραγωγείου.
Στα χρόνια αυτά, κοντά στην εξοχή, οφείλεται ο μόνιμος διάλογος του Ζολά με την φύση καθώς επίσης και ο ρομαντισμός του. Άλωστε χαρακτηρίζεται σαν ένας μεγάλος Νατουραλιστής!
Ο πατέρας του πέθανε νωρίς και ο Ζολά αποφάσισε πως ήθελε να γίνει Μηχανικός, αλλά γρήγορα εγκαταλείπει την ιδέα!
Αργότερα γίνεται υπάλληλος, αλλά και πάλι εγκαταλείπει το επάγγελμα και αποφασίζει να γίνει δικηγόρος. Συνεχίζει τις σπουδές του στο λύκειο του Αγίου Λουδοβίκου, μα στις απολυτήριες εξετάσεις αποτυγχάνει!
Δίχως ειδικές γνώσεις, δίχως επάγγελμα και άφραγκος, γνωρίζει την αγωνία από την θέση του άνεργου και χωρίς καθόλου πόρους νέου.
Δεν απελπίζεται όμως, αρχίζει να διαβάζει με μανία Σαίξπηρ, Σενιέ, Σάνδη, Ουγκώ και κάπου κοντά στην ηλικία των είκοσι, γράφει την πρώτη του ποιητική συλλογή.
Πιάνει δουλειά σαν υπάλληλος σε ένα βιβλιοπωλείο. Ο βιβλιοπώλης διακρίνει το ευρύ πνεύμα του Ζολά και αργότερα του αναθέτει την διαφήμιση του καταστήματος.
Παράλληλα τον συμβουλεύει να εγκαταλείψει την ποίηση και να ασχοληθεί με την πεζογραφία. Ο νεαρός Ζολά κατάλαβε την ορθότητα της συμβουλής και τότε άλλαξε η ζωή του!
Στις 29 Οκτωβρίου του 1864, σε ηλικία 24 ετών γράφει το πρώτο του βιβλίο με τίτλο "Τα διηγήματα της Νινόν"
Το δεύτερό του βιβλίο,"Η εξομολόγηση του Κλαυδίου", που εκδόθηκε το 1865, προκάλεσε σάλο με την ομώτητά του, έτσι ώστε προεκλήθη εισαγγελική παρέμβαση.
Τότε διώχνεται από το βιβλιοπωλείο που δούλευεκαι πάει στην εφημερίδα "Γεγονός" όπου και συνεργάζεται με μία στήλη που παρουσιάζει τα έργα του.
Ακολουθούν πολλά έργα του , μέχρι το 1876 που γράφει την "Ταβέρνα", ένα έργο σταθμό στην ζωή τοπυ Ζολά.
Η "Ταβέρνα" αποτελεί τον θρίαμβο και την καταξίωση του Ζολά. Ο γλαφυρός τρόπος που απεικονίζει το άθλιο περιβάλον και τις επιπτώσεις του στον ταλαιπωρημένο λαό. Αλλά και πάλι προκαλεί σεισμό το έργο του με αποτέλεσμα λίγο αργότερα με το έργο του "Ζερμινάλ" να τελειώσει η συνεργασία του με την εφημερίδα μετά από την θύελλα διαμαρτυριών που ξεσήκωσε.
Ο Ζολά βάλλεται από παντού! Από τους Δημοκρατικούς για το ότι η ¨Ταβέρνα" είναι όπλο κατά της δημοκρατίας και οι Αντιδραστικοί τον κατηγορούν πιό σκληρά, κατηγορώντας παράλληλα και την δημοκρατία!!
Ο Ανατόλ Φράνς γράφει για την "Ταβέρνα": "Είναι ένα μυθιστόρημα, όχι ευχάριστο, αλλά είναι όμως πολύ ρωμαλέο"
Ο Ζολά επεξηγεί τους ήρωές του: ¨Οι Ήρωές μου δεν είναι κακοί, το περιβάλλον της τραχειάς δουλειάς και της φτώχειας τους κάνει κακούς"
Το 1880 δημοσιεύει το έργο του "Νανά" που είναι συνέχεια της Ταβέρνας, με τους ίδιους ήρωες, παρουσιάζοντας τους, στην λογοτεχνική τους πραγματικότητα.
Η "Νανά" προκαλεί αντιφατικά συναισθήματα, αποτροπιασμό και οίκτο και εμπεριέχει την γεύση του τραγικού!
Ακολουθούν πολλά έργα με αποκωρύφωμα την "Υπόθεση Ντρέϊφους"
Τελευταίο του έργο " Η εργασία", όπου ήταν και ο αποχαιρετισμός του Ζολά στην ανθρωπότητα!
Ο Εμίλ Ζολά μας έδωσε απαράμιλλους πίνακες της Λαϊκής αθλιότητας της εποχής του. Πίνακες γεμάτους σαφήνεια και ζωντάνια. Είναι ο μεγάλος Ιστορικός της άθλιας εποχής, της λαϊκής αθλιότητας του 19ου αιώνα, της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, του ξεγυμνώματος της μπουρζουαζίας! Κανείς δεν μπόρεσε τόσο γλαφυρά να μεταφέρει την πραγματικότητα μιας εποχής.
Όταν ο Ζολά αναφερόταν στην κόλαση των ανθρακωρυχείων και στα κορμιά που πέθαιναν καθημερηνά στα υπόγεια φέρετρα, από την άχρωμη, μονότονη ζωή της εποχής εκείνης γινόταν βορά στα χέρια της ολιγαρχίας,αλλά δικαιονόταν από την μεγάλη μερίδα του φτωχού και καταπιεσμένου λαού!
Ποτέ ο Ζολά δεν ταύτισε τίποτα και κανέναν. Πάντα αναζητούσε την αλήθεια.Ποτέ δεν ωραιοποίησε κάτι και δεν ψεύτισε κάτι. Παρουσιάζει γεγονότα και μόνο αυτά, Αναζητάει με τις πολλές λεπτομέρειες την σαφήνεια των πραγμάτων.
Άλλωστε ο Ζολά γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ταραχώδη φάση της Γαλλικής Ιστορίας.
Ο Εμίλ Ζολά πέθανε τον Σεπτέμβρη του 1902, από πνευμονική δηλητηρίαση!
Εργασία μαθητή Ε1 τάξης
Δημήτρη Μπανάβα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου