Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009

Η ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΜΑΣ


 Στη Χριστουγενιάτικη γιορτή του σχολείου μας παρουσιάστηκε το θεατρικό έργο "Ένας Θεός γεννιέται"οι μαθητές έψαλλαν τα κάλλαντα και στη συνέχεια ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων μοίρασε δώρα και γλυκά σε όλους!


ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ




ΠΡΟΣΩΠΑ:
1) Ηρώδης
2) Α! μάγος
3) Β! μάγος
4) Γ! μάγος
5) Α! άγγελος
6) Β! άγγελος
7) Γ! άγγελος
8) Α! βοσκός
9) Β! βοσκός
10) Γ! βοσκός
11) Α! στρατιώτης
12) Β! στρατιώτης
13) Γ! στρατιώτης
14) αφηγητής
15) Μαρία
16) Ιωσήφ
 17) Αστέρια


ΜΟΥΣΙΚΗ
Α) «Η γέννησή σου..»
Β) « Αγια νύχτα»
Γ) « Τυμπανιστής»
ΣΚΗΝΙΚΑ:

Ιο σκηνικό: Το παλάτι του Ηρώδη.


2ο σκηνικό: Μια καλύβα με ζώα και στο βάθος η Βηθλεέμ.


Ιη ΕΙΣΑΓΩΓΗ:
Μια τέτοια μέρα γιορτινή, 
πριν δυο χιλιάδες χρόνια, 
γεννήθηκε ο μικρός Χριστός 
με κρύο και με χιόνια.


Όλοι γνωρίζουν τι έγινε, 
μα κι όλοι επιθυμούνε, 
το θείο θαύμα απ’ την αρχή
της γέννησης να δούνε.


Γι’ αυτό προετοιμάσαμε
με κέφι και μεράκι
Χριστουγεννιάτικη γιορτή
Που αρχίζει σε λιγάκι.


ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ
(Στο παλάτι του Ηρώδη έχουν φτάσει οι μάγοι και του ανακοινώνουν ότι ψάχνουν το βασιλιά που Θα γεννηθεί.)



Ηρώδης: Καλώς τους μάγους που ‘ρχονται απ’ την Ανατολή, 
                  Πέστε μου τι Θα θέλατε εσείς οι τρεις σοφοί:
Α! μάγος: Ηρώδη μου το μάθαμε,τ’ αστέρια το ‘χουν δείξει, 
                   ένα μεγάλο βασιλιά ο τόπος θ’αναδείξει.
Ηρώδης: Ο βασιλιάς είμαι εγώ! Εγώ εξουσιάζω! 
                  Αν κάτι όμως μάθετε, αμέσως σας διατάζω 
                  πίσω ευθύς να έρθετε κι όλα να μου τα πείτε, 
                   για ό,τι εσείς Θα βρείτε!
Β! μάγος: T¨αστέρι αυτό το λαμπερό,μπροστά μας που περνάει, 
                   Θα σταματήσει στη σπηλιά που η μάνα τον γεννάει.
Ηρώδης: Ο βασιλιάς είμαι εγώ,το θρόνο τον προσέχω,
                   Γι’αυτό Θα σφάξω τα μωρά,υπόνοιες να μην έχω.
Γ! μάγος: Εμείς τώρα πηγαίνουμε,κι αν κάτι αντιληφθούμε, 
                   αμέσως πίσω ερχόμαστε όλα να σου τα πούμε!
Α! μάγος: Πάμε να φύγουμε αδερφοί,αυτός έχει κακία.
                   Το μόνο που αναζητά είναι τα μεγαλεία.


ΣΚΗΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ
(Σκηνικό μιας καλύβας με ζώα και άχυρα στην άκρη και στο βάθος φαίνεται η Βηθλεέμ.)
Μαρία: Πολύ κουράστηκα Ιωσήφ,θέλω να ξαποστάσω.
               Νόμιζα πως στη Βηθλεέμ ποτέ μου δε θα φτάσω.
Ιωσήφ: Δίκιο έχεις Μαρία μου,το ξέρω υποφέρεις, 
                μα κάνε λίγο υπομονή για Το παιδί που φέρεις.
                 Να,έλα κάτσε εδώ κοντά,σε τούτη την καλύβα,
                 πιο ταπεινή και πιο ζεστή ποτέ μου εγώ δεν είδα.
Μαρία: . Ναι Ιωσήφ,ας κάτσουμε,έλα και συ κοντά μου, 
                που μια ολόκληρη ζωή είσαι η συντροφιά μου.
Ιωσήφ: Παράξενη είναι η βραδιά,όλα έχουν ησυχάσει, 
                λες κι έρχεται κάτι καλό που ημέρεψε την πλάση.
Μαρία: Αχ, Ιωσήφ,το βάρος μου! Πόνος γλυκός με σφάζει!
               Νομίζω η ώρα του παιδιού τώρα πως πλησιάζει

 Ακούγεται « Η γέννησή σου....»



ΣΚΗΝΗ ΤΡΙΤΗ
(Πριν τελειώσει "Η γέννησή σου. . . " Μπαίνουν οι τρεις άγγελοι και στέκονται στις Θέσεις τους.)

Α! άγγελος: Χαρά μεγάλοι σήμερα ανοίγουν οι ουρανοί! 
                       Ένας Θεός από ψηλά,κατέβηκε στη γη!
                       Δόξα στον ύψιστο Θεό που φέρνει την ειρήνη
                       και μας γεμίζει τις καρδιές μ’ αγάπη και γαλήνη!
Β! άγγελος: Δόξα σ’ αυτόν που άνθρωπος έγινε για καλό μας 
                       κι απ’ το παλιό αμάρτημα έσωσε το λαό μας!
                       Τώρα ας ανοίξουν οι ψυχές όπως οι ουρανοί!
                        Ύμνους όλοι ας ψάλλουμε,μικροί μα και τρανοί!
Γ! άγγελος:  Μίσος,κακία εγωισμός,ας κάνουν όλα πέρα 
                        Στον κόσμο αυτό η ανατολή θα φέρει νέα μέρα.
                        Μία ημέρα φωτεινή όπως Το πρόσωπό του,
                       όπως το φωτοστέφανο που είν’ ολόγυρό Του

(Μόλις χαμηλώσει η μουσική μπαίνουν οι τρεις βοσκοί)



Α! βοσκός: Ελάτε,εδώ ακούστηκαν ύμνοι και μελωδίες.
                     Είδα αγγέλους να΄ρχονται λέγοντας ψαλμωδίες.
                     Νάτοςεδώ γεννήθηκε του κόσμου ο Λυτρωτής.
                     Ποια λόγια τάχα ειν’ αρκετά σ’ένα Θεό να πεις;
Β! βοσκός Λόγια απλά και ταπεινά όπως η γέννησή του.
                    Θα είμαι πάντοτε πιστός στην Άγια θέλησή του.’
                    Γι ‘αυτό του δίνω συντροφιά ετούτο το αρνάκι,
                    που είναι όμορφο κι αγνό σαν τούτο το παιδάκι.
Γ! βοσκός: Με το ζεστό το χνώτο του ‚το κρύο να μη νιώσει. 
                     Στην αγκαλιά της μάνας αυτό να μεγαλώσει.
                     Να γίνει αυτό που ήθελε πάντοτε ο Θεούλης,
                     διδάσκαλος και λυτρωτής να’ναι ο μικρός Χριστούλης.
 

(Ακούγεται η συνέχεια «Άγια νύχτα. . . » και μπαίνει τα αστέρια με τους μάγους.)
ΑΣΤΕΡΙ: Αστέρι είμαι λαμπερό και γιορτινό
                 που οδηγεί τους μάγους να βρούνε το Χριστό.
                 Μπρος το δρόμο τους φωτίζω,νύχτες τώρα περπατούν,
                 Απ’ της Ανατολής τα βάθη το φως μου αυτοί ακολουθούν.
ΑΣΤΕΡΙ:  Αστέρι είμαι λαμπερό
                  που οδηγεί τους μάγους
                  να βρούνε το Χριστό!
ΑΣΤΕΡΙ:  Νύχτες τώρα περπατούν
                  εγώ το δρόμο τους φωτίζω
                  κι εκείνοι ακολουθούν!

Α! μάγος: Να, εδώ κοντά σταμάτησε το φωτεινό τ΄αστέρι
                   και στην καλύβα την φτωχή φυσά άλλο αγέρι.
Β! μάγος: Κοιτάξτε εκεί, μαζεύτηκαν τα ζώα κι οι βοσκοί,
                  γύρω απ’ το μικρό παιδί που η μάνα του κρατεί.

Γ! μάγος: Πάμε κι εμείς εκεί κοντά να δώσουμε τα δώρα 
                  στο βασιλιά των ουρανών που βρέφος είναι τώρα.
Α! μάγος: Σε σένα βρέφος θεϊκό δώρο φέρνω χρυσάφι 
                  και δείχνω πως σε εκτιμώ απ’ της καρδιάς τα βάθη.
Β! μάγος: Σμύρνα απ’την Ανατολή δώρο είναι δικό μου 
                   στο βασιλιάδων βασιλιά,στο λυτρωτή του κόσμού.
Γ! μάγος: Και από μένα δέξου αυτό,λιβάνι μοσχομυριστό
                   Χριστούλη σου προσφέρω,τι άλλο να σου φέρω;





2η ΕΙΣΑΓΩΓΗ:
Χρόνια πολλά περάσανε από τη γέννησή του,
άνθρωποι τον ξεχάσατε,δεν ήσαστε μαζί του!
Μόνο σε δυσκολές στιγμές λιγάκι τον Θυμάστε,
Γιατί δεν μετανοιώνετε έτοιμοι πάντα να ‘στε;
Πάρτε ένα παράδειγμα σ’ αυτό που ευθύς Θα δείτε
Κι όπως σι πρωταγωνιστές και σεις μετανοείτε!
(Ακούγονται μάχες και πυροβολισμοί.Εμφανίζονται τρεις στρατιώτες.)


Α! Στρατιώτης: Απόψε σκέπασε τη γη κάποια παράξενη σιωπή.
                             Τι να συυβαίνει;
                             Θαρρείς πως τούτη τη βραδιά η κάθε ανθρώπινη καρδιά
                              κάτι προσμένει.

Β! Στρατιώτης: Κάλαντα ακούγονται αλλού την ώρα αυτή
                             που εδώ ηχούν κανόνια και οβίδες. 
                             Στα χαρακώματα βαθιά κρυβόμαστε κάθε φορά
                             τέτοιο κακό δεν είδες.
Γ! Στρατιώτης: Μα να,ο Χριστός μας γεννιέται ξανά.
                            Μας φέρνει ειρήνη,μας φέρνει χαρά.
                            Πώς να πάμε τώρα κοντά;
                            Έχουμε σίδερα βαριά στην καρδιά.

Α! Άγγελος: Πόλεμε,άφησε τον άνθρωπο αυτό.
                       Δείξε μετάνοια μπροστά στο Χριστό.
                       Έλα ‚εγώ Θα σε πάω εκεί,
                       να προσκυνήσεις το λυτρωτή.
Α! Στρατιώτης: Ήρθα Χριστέ μου κοντά. σου ξανά. 
                             Στο δρόμο σου βρίσκω παρηγοριά.
                             Δώρο δεν έχω ν’ αφήσω εγώ, 
                             υπόσχεση δίνω κοντά σου να ζω.
Α! Άγγελος: Άδικο,άφησε τον άνθρωπο αυτό.
                      Δείξε μετάνοια μπροστά στο Χριστό. 
                      Έλα εγώ Θα σε πάω εκεί,
                       να προσκυνήσεις το λυτρωτή.
Β! Στρατιώτης Άδικα έκανα Χριστέ μου πολλά.
                           Βαθιά μετανιώνω για όλα αυτά.
                           Στο δρόμο σου βρίσκω γαλήνη χαρά.
                           Δέξου με Κύριε κοντά σου ξανά.
Γ! Άγελλος Θάνατε,πολύ έχεις κάνει κακό. 
                     ‘Αφησε Τώρα τον άνθρωπο αυτό.
                     ‘Ελα εγώ θά σε πάω εκεί
                      να προσκυνήσεις το λυτρωτή.
Γ!Στρατιώτης: Θάνατο σκόρπιζα πάνω στη γη.
                           Χριστέ μου,δείξε μου εσύ τη φυγή.
                           Στο δρόμο σου βρίσκω ειρήνη,ζωή
                           Δέξου με ,Κύριε,γαλήνης πηγή.
(Ξεκινάει « 0 τυμπανιστής» και κλείνει η σκηνή)


Στίχοι και επιλογή μουσικής του θεατρικού έργου Τζιβόγλου-Ντίρλη Ρούλα(εκπαιδευτικού του 1ου Δημ.Σχ.Πολυγύρου)

Το θεατρικό το παρουσίασαν οι μαθητές και οι μαθήτριες της Δευτέρας τάξης του 2ου Δημοτικού σχολείου. 
Την επιμέλεια ο εκπαιδευτικός της τάξης.


Δεν υπάρχουν σχόλια: