To ξύλινο άλογο (Ανθολόγιο)

Το ξύλινο άλογο

Έτσι μέσα σε λίγες μέρες οι Αχαιοί έχασαν τους δυο πιο ανδρείους αρχηγούς τους, τον Αχιλλέα και τον Αίαντα, κι η απώλεια αυτή αφόπλισεi τους πολεμιστές. Άλλωστε δέ κα ολόκληρα χρόνια βρίσκονταν μακριά από τα σπίτια τους κακο παθαίνοντας στον ξένο αφιλόξενο τόπο. Άρχισαν λοιπόν να σιγομουρμουρίζουν. Και τότε ο Οδυσσέας σκέφθηκε πως ήταν καιρός να τελειώσει πια αυτή η εκστρατεία. Κι αφού οι δυο αξιότεροι από τους αρχηγούς είχαν λείψει, ποια ελπίδα τους απόμεινε να.... κυριέψουν το Ίλιο με τη δύναμη των όπλων;       

  Δυνατότερη όμως από τα όπλα είναι η πονηριά. Κι ακούστε τι σοφίσθηκε ο παμπόνηρος Οδυσσέας:

 Πήγε και πρότεινε στον Αγαμέμνονα να φτιάξουν με ξύλα ένα πελώριο άλογο, κούφιο στο εσωτερικό του, με μια κρυφή καταπακτή στο μέρος της κοιλιάς απ’ όπου θα μπορούσαν να μπαινοβγαίνουν τέσσερις πέντε άνδρες. Θα διέδιδαν λοιπόν πως ετοιμάζονται να φύγουν και πως άφηναν αυτό το ξύλινο ομοίωμα αλόγου σαν αφιέρωμα στον Απόλλωνα. Οι Τρώες σίγουρα θα έτρεχαν να παραλάβουν και να μπάσουν στην πόλη τους την προσφορά αυτή στο θεό τους. Και τότε οι κλεισμένοι στην κοιλιά του Αχαιοί τη νύχτα, όταν σκοτάδι θ’ απλωνόταν στο Ίλιο, θα έβγαιναν και θ’ άνοιγαν τις πύλες των τειχών για να εισορμήσουν οι σύντροφοί τους. 

Έτσι και έγινε. Έφτιαξαν το ξύλινο πελώριο άλογο κι αφού μες στην κοιλιά του κρύφτηκαν ο Οδυσσέας με τέσσερις συντρόφους του, οι σύντροφοί τους το έσυραν κοντά στα τείχη αποχαιρετιστήριο δώρο στον Απόλλωνα.

Οι Τρώες πάνω από το τείχος το έβλεπαν με θαυμασμό και περίμεναν ανυπόμονα πότε οι Αχαιοί θ’ αποσύρονταν για να το μπάσουν στην πόλη. Μόνον ο Έλενος, ο μάντης γιος του Πριάμου, τους φώναζε πως αυτό ήταν τέχνασμα κι έπρεπε να μην ξεγελαστούν. Μα δεν τον άκουσαν. Έβαλαν μέσα στο Ίλιο το ξύλινο άλογο, τον «Δούρειο ίππο», όπως τ’ ονόμαζαν, και τη νύχτα στα σκοτεινά οι κλεισμένοι στο εσωτερικό άνδρες ξεπήδησαν από την καταπακτή κι έτρεξαν ν’ ανοίξουν διάπλατα τις πύλες του τείχους. 

Η Τροία ήταν χαμένη πια. Κι όταν σε λίγο ο ορίζοντας πορφυρώθηκε, δεν ήταν από τον ήλιο που ανέτειλε. Ήταν από την ανταύγεια της φωτιάς που έκαιγε την πόλη του Πριάμου. 

Kαλλιόπη Σφαέλλου (Aλεξάνδρεια 1912 - Aθήνα 2001)

Δημοσιογράφος και συγγραφέας βιβλίων για παιδιά. Tα θέματά της τα αντλεί από την ιστορία, τη μυθολογία και την κοινωνική ζωή. Mερικά από τα έργα της είναι: Tα απομνημονεύματα ενός γάτου, Tο Aρκουδόπαιδο, H ώρα της αλήθειας.

Όμηρος

Eίναι ο μεγαλύτερος αρχαίος Έλληνας επικός ποιητής. Λέγεται ότι γεννήθηκε στη Xίο ή στη Σμύρνη μεταξύ του 9ου και του 8ου π.X. αιώνα. Tραγούδησε τα κατορθώματα των Eλλήνων στον Tρωικό πόλεμο και τις περιπλανήσεις του Oδυσσέα ώσπου να γυρίσει στην πατρίδα του, την Iθάκη. Tα δύο έπη του, η Iλιάδα και η Oδύσσεια, θεωρούνται αξεπέραστα έργα της τέχνης και του λόγου.

Προτάσεις για διάβασμα

Eλένη Δικαίου, O πόλεμος στην Tροία, εκδ. Πατάκη

Ελένη Δικαίου - Μικρός Αναγνώστης