Μέσα στην κοινωνία ζούμε με την οικογένεια, με τους φίλους, με τους συμμαθητές μας και μαζί τους μοιραζόμαστε τις χαρές, τις λύπες και τα προβλήματά μας. Είναι σημαντικό να νοιαζόμαστε ο ένας για τον άλλον· να δείχνουμε στους άλλους την αγάπη και τον σεβασμό μας, χωρίς να κάνουμε διακρίσεις, όσο κι αν κάποιες φορές στη συνύπαρξή μας με τους άλλους αντιμετωπίζουμε προβλήματα ή συγκρούσεις.
Ι. Οι άλλοι κι εγώ
Οικογένεια, συγγενείς, φίλοι, συμμαθητές, ομάδες συνομηλίκων....
Ένας ίσον Κανένας
Ένας ίσον κανένας, κανένας ίσον μηδέν.
Γιατί να μένεις μόνος όταν υπάρχει παρέα εδώ;
Οδός Σκουπιδοπόλεως και λουλούδι ουδέν.
Μα κάτι γύρω ανθίζει κι ανθίζει όταν μαζί σ’ έχω εγώ.
Έχω εγώ μαζί μου την Τζέλα, έχω εγώ μαζί μου την Λέλα, έχω εγώ μαζί μου τον Κόρνα.
Περιβόλια γίνονται οι δρόμοι, μίκυ μάους οι αστυνόμοι, τ’ όνομά μου κανείς δεν ξεχνά.
Λα, λα, λα…
Ένας ίσον κανένας, έλα μαζί μας και συ.
Γιατί να μένεις μόνος όταν υπάρχουμε οι τρεις μας εδώ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου