Τα αγωνίσματα στην αρχαιότητα ήταν τα εξής:
-πένταθλο (άλμα, δίσκος, ακόντιο, δρόμος, πάλη),
-βαρέα άθλα (πάλη, πυγμή, παγκράτιον),
-ιππικά αγωνίσματα (αρματοδρομίες και ιπποδρομίες).
Τα Πύθια γιορτάζονταν από την 7η ως την 11η του μηνός Ηρακλείου προς τιμή του Πύθιου Απόλλωνος, στο ιερό που λεγόταν «Πυθώς», στους Δελφούς ανά πενταετία.Τα Πύθια περιελάμβαναν ποιητικούς, δραματικούς, γυμνικούς και ιππικούς αγώνες. Το πρόγραμμα των Πυθικών αγώνων διεξαγόταν ως εξής : την πρώτη μέρα ο μουσικός αγών, την δεύτερη, τρίτη και τέταρτη οι γυμνικοί και την Πέμπτη οι ιππικοί αγώνες. Όλοι οι γυμνικοί αγώνες διεξάγονταν στο στάδιο και προ της ενάρξεως των αγώνων, οι αθλητές πρόσφεραν θυσία στον ήρωα Εύδρομο, στο Ιερό κοντά στο στάδιο. Το έπαθλο των αγώνων ήταν στεφάνι από κλάδο δάφνης, τον οποίο έκοβαν από την Ιερά Δάφνη της κοιλάδας των Τεμπών.
Τα Νέμεα, ήταν πανελλήνιος γιορτή προς τιμή του Διός στην κοιλάδα της Νεμέας. Τα Νέμεα γιορτάζονταν κάθε δύο χρόνια, το δεύτερο και τέταρτο έτος εκάστης Ολυμπιάδος, το μήνα Εκατομβαιώνα. Οι αγώνες διεξάγονταν εντός του ιερού χώρου του Ναού του Νεμείου Διός όπου υπήρχε ιππόδρομος και στάδιο.Οι αγώνες διαρκούσαν πολλές ημέρες και – όπως σε όλες τις πανελλήνιες εορτές – επικρατούσε εκεχειρία. Μετά τη θυσία στο Νέμειο Δία, άρχιζαν τα γυμνικά και ιππικά αγωνίσματα, τα οποία ήταν στάδιο, δόλιχος, δρόμος ίππειος, δρόμος οπλιτών, πάλη, πυγμή, παγκράτιο, πένταθλο, άρμα. Για τους γυμνικούς αγώνες υπήρχαν τρεις κατηγορίες αθλητών, παιδιά, έφηβοι και άνδρες. Επίσης η γιορτή ήταν εμπλουτισμένη με αγώνες μουσικούς και δραματικούς, ενώ το έπαθλο των νικητών ήταν στεφάνι από χλωρό σέλινο.
Τα Ίσθμια ήταν μία από τις μεγαλύτερες πανελλήνιες γιορτές προς τιμή του Ποσειδώνος, με τόπο τελέσεως τον Ισθμό. Γινόταν κάθε τρίτο έτος, το πρώτο και το τρίτο εκάστης Ολυμπιάδος. Η γιορτή περιλάμβανε αγώνες μουσικούς, κιθαρωδών, αοιδών και ποιητών, στους οποίους μετείχαν και γυναίκες, ενώ στα άλλα αγωνίσματα έπαιρναν μέρος παιδιά και έφηβοι. Ο στέφανος της νίκης ήταν φτιαγμένος από κλαδιά και φύλλα πίτυος (πεύκου)
Τα Ολύμπια ήταν η δημοφιλέστερη γιορτή των αρχαίων Ελλήνων με κέντρο την Ολυμπία. Εκτός όμως από αυτή τη γιορτή, από το έτος 556 της αρχαίας χρονολόγησης, άρχισαν να γιορτάζονται Ολύμπια και σε άλλες πόλεις, ενώ από το έτος 516 γιορτάζονταν Ολύμπια και απ’ τους Έλληνες της Ιωνίας και της Σικελίας. Τα Ολύμπια γιορτάζονταν κάθε τετραετία το μήνα Απολλώνιο από την 10η ως την 16η . Η πρώτη και τελευταία μέρα των γιορτών ήταν αφιερωμένη αποκλειστικά στις Θυσίες και τις ιεροπραξίες. Την προτεραία της ενάρξεως των αγώνων, γινόταν η επίσημη τελετή της ορκωμοσίας των αθλητών μαζί με τους γονείς και τους γυμναστές τους, μπροστά στο άγαλμα του Ορκίου Διός. Αφού θυσίαζαν έναν αγριόχοιρο, μπροστά στα αιματοβαμμένα κρέατα, ορκίζονταν ότι δεν θα μεταχειρίζονται τεχνάσματα για τη νίκη και ότι θα συμμορφώνονταν προς τους κανονισμούς. Η έναρξη των αγώνων γινόταν μόλις οι Ελλανοδίκες, που ήταν ντυμένοι με πορφύρα και εστεμμένοι με δάφνη, ελάμβαναν τη θέση τους, ενώ το έπαθλο των νικητών ήταν στεφάνι από ελιά(κότινος).
Στην αρχαία Ελλάδα εκείνο που ενδιέφερε τους αθλητές ήταν η συμμετοχή στους αγώνες. Αποτελούσε τιμή για κάποιον να πάρει μέρος σε μια Ολυμπιάδα. Ο υγιής συναγωνισμός μεταξύ των αθλητών ήταν εκείνο που υπερίσχυε. Ο αθλητής που νικούσε και κατακτούσε την πρωτιά είχε την αναγνώριση όλων των συναθλητών του. Η ανταμοιβή του νικητή ήταν πρώτα από όλα η ικανοποίηση που ένιωθε ο ίδιος για τη νίκη του. Ακολουθούσε ο θαυμασμός των άλλων και η φήμη, που αποκτούσε σε ολόκληρη την Ελλάδα, καθώς το όνομά του και η νίκη του γίνονταν γνωστά σε όλες τις πόλεις. Τέλος οι τιμές που του πρόσφερε η πόλη του ήταν μεγάλες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου