Σελίδες

Πέμπτη 5 Νοεμβρίου 2020

Τα μαθήματα της Β τάξης 5/11/2020

 Διαβάζουμε πολύ καλά από το βιβλίο της Γλώσσας το Παραμύθι Ο Ψεύτης βοσκός "της σελίδας 67.

Με αυτό το κείμενο τα παιδιά θα μάθουν πως όταν αφηγούμαστε ή γράφουμε ένα παραμύθι ακολουθούμε μια συγκεκριμένη χρονική ακολουθία και ....

βασιζόμαστε σε συγκεκριμένα δομικά στοιχεία.

Τίτλος - Αρχή - Μέση- Τέλος

Ψηφιακό βιβλίο Γλώσσας


ΒΙΝΤΕΟ: Ο ΨΕΥΤΗΣ ΒΟΣΚΟΣ(1)





Ορθογραφία και Αντιγραφή :

Η αρχή του Παραμυθιού

" Ζούσε κάποτε........ να βοσκήσουν."


Το φύλλο εργασιών



Μαθηματικά Β΄ Τάξης: Επαναληπτικό Κεφ. 9-15


Στο 
δεύτερο επαναληπτικό, των κεφαλαίων 9-15 των μαθηματικών, έχουμε να λύσουμε τις  ασκήσεις 1,2,και 3 στο βιβλίο των σελίδων 44  και 45. 

Στο τετράδιο εργασιών κάνουμε τις ασκήσεις α,β,γ,δ και ε των σελίδων 38 και 39.






Ευέλικτη ζώνη Β΄ Δημοτικού: "Το παραμύθι με τα χρώματα"


ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: Αλέξης Κυριτσόπουλος

ΕΚΔΟΣΕΙΣ: Κέδρος

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: 

Το ουράνιο τόξο έφυγε, γιατί δεν του έδιναν σημασία. Και πήρε κι όλα τα χρώματα μαζί του. Κι όλα έγιναν άσπρα, γκρίζα και μαύρα. Τρία παιδιά ξεκίνησαν να το βρουν και να το φέρουν πίσω. Θα τα καταφέρουν;

Ακούστε online το "Παραμύθι με τα χρώματα"

"Αρχίζουμε...

Ήταν μια φορά και έναν καιρό μια χώρα στην άκρη του κόσμου, όπου είχαν όλα τα καλά.

Ήταν όλοι πολύ χαρούμενοι.

Εκεί πήγαινε το ουράνιο τόξο.

Έδιωχνε τη συννεφιά και έφερνε τα χρώματα, που στόλιζαν όλο τον κόσμο. Τα σπίτια, τα καπέλα, τα δέντρα, τα ρούχα, τα λουλούδια, τις πεταλούδες και όλα τ΄ άλλα.

Όμως κανείς δεν το πρόσεχε το ουράνιο τόξο. 

Και αυτό κρύφτηκε σε μια γωνιά και κάθισε και έκλαιγε.

Αποφάσισε λοιπόν να φύγει και να μη ξαναφανεί σε αυτόν τον τόπο.

Μάζεψε τα χρώματα από παντού, πέταξε και μπήκε στο πρώτο πλοίο.

Όταν έφυγε και το τελευταίο χρώμα, τότε άρχισε να βρέχει...

Έβρεχε όλη την εβδομάδα, και όταν η βροχή σταμάτησε έμειναν όλα ασπρόμαυρα.

Ήταν όλοι πολύ στεναχωρημένοι χωρίς χρώματα, γιατί ο ουρανός ήταν άσπρος... η κυρία Άννα δεν είχε κόκκινο φόρεμα... αυτά τα παράθυρα πριν ήταν κίτρινα.

Δεν έβρισκες μπλε μπαλόνι, το χώμα έγινε γκρι, τα μήλα ήτανε μαύρα, τα λουλούδια ασπρόμαυρα.

Μα πιο πολύ ήτανε στεναχωρημένοι οι 3 φίλοι: ο Παύλος, ο Στέφανος, ο Αλέξανδρος. Και η Ζωή... Που ξεκίνησαν να το βρουν και να το φέρουν πίσω.

Δρόμο παίρνουν, δρόμο αφήνουν, τελευταία πήγαινε η Ζωή.

Πέρασαν το άσπρο βουνό και τη μαύρη θάλασσα. Περπατούσαν ακούραστοι και έτρωγαν μαύρο ψωμί και έπιναν γάλα. Πέρασαν χώρες χιονισμένες και λίμνες παγωμένες, χωρίς να δουν ούτε ένα χρώμα, ούτε ένα λουλούδι.

Ξαφνικά ένα μαυροπούλι ήρθε και τρόμαξε τη Ζωή και έπεσε... Και οι τρεις φίλοι, ο Παύλος, ο Στέφανος και ο Αλέξανδρος, άρχισαν να την κοροϊδεύουν. 

Και η Ζωή κοκκίνισε από την ντροπή της!

Τότε το ουράνιο τόξο βγήκε από την κρυψώνα του!

Οι 3 φίλοι τα χάσανε! 

Αμέσως όμως πέρασε η μεγάλη τους έκπληξη και παρακάλεσαν το ουράνιο τόξο: "Έλα μαζί μας, θα σε προσέχουμε".

Έτσι τα παιδιά το κατάφεραν να γυρίσει.

Όταν πάτησε το πόδι του στη Γη, άρχισε να πέφτει μια βροχή από χρώματα! Και τα χρώματα πήραν πάλι τη θέση τους!

Ήρθε πάλι το ουράνιο τόξο, που φέρνει το στολίδι της ζωής, τα χρώματα!

Και όλοι υποσχέθηκαν να το προσέχουν και να το αγαπούν σαν τα μάτια τους!

Έτσι είχαν κόκκινα αυγά το Πάσχα και καρπούζια το Καλοκαίρι!"

Ζωγραφίζω το ουράνιο τόξο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου