Κάρολος Ντίκενς

Ο Κάρολος Ντίκενς υπήρξε ένας από τους πιο διάσημους Άγγλους μυθιστοριογράφους. Θεωρείται ένας από τους καλύτερους συγγραφείς του 19ου αιώνα. Η δημοτικότητά του ποτέ δεν μειώθηκε στη διάρκεια της ζωής του. Και σήμερα ακόμη η εκτίμηση για το έργο του είναι πολύ υψηλή.
Ο Κάρολος Ντίκενς ήταν γιος του Ιωάννου Ντίκενς, ενός δημοσίου υπαλλήλου με μικρό μισθό, ώστε ποτέ δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί στα έξοδά του. Όταν τέλος οι δανειστές του τον κυνήγησαν και τον έριξαν στη φυλακή για τα χρέη του, ο νεαρός Κάρολος πληγώθηκε τόσο βαθειά, ώστε πήρε την απόφαση να αγωνιστεί για να γλυτώσει από τη φτώχεια και τα χρέη.
Σε ηλικία δεκαπέντε ετών αναγκάστηκε να διακόψει το σχολείο και να εργαστεί σε εργοστάσιο βερνικιών για να συντηρήσει την οικογένειά του. Από την περιπέτεια αυτή άντλησε πολύτιμες εμπειρίες για το κατοπινό του έργο.
Μια απροσδόκητη κληρονομιά ήρθε να βγάλει τον Ιωάννη Ντίκενς από τη φυλακή και να απαλλάξει τον Κάρολο από τη δουλειά που μισούσε. Αφού πήγε άλλον ένα χρόνο στο σχολείο, έπιασε δουλειά στο γραφείο ενός δικηγόρου. Κι αυτή η δουλειά δεν του άρεσε, γι' αυτό έμαθε στενογραφία και έγινε ανταποκριτής εφημερίδος. Κανείς άλλος ανταποκριτής στο Λονδίνο δεν μπορούσε να συγκριθεί με τον Κάρολο Ντίκενς στην ακρίβεια και στην ταχύτητα των ειδήσεων.
Στις διαθέσιμες ώρες του έγραφε διηγήματα, βάζοντας μέσα τα πρόσωπα που γνώριζε, τους ανθρώπους που συναντούσε στο δρόμο και τους τύπους που δημιουργούσε με τη γόνιμη φαντασία του, εμφυσώντας στον καθένα τη γνώριμη πνοή του Ντίκενς. 
Το πρώτο του έργο, με τίτλο "Σκιαγραφήματα του Μποζ", τυπώθηκε το 1836. Την ίδια χρονιά, ένα άλλο από τα διηγήματά του δημοσιεύθηκε και τον έμπασε στην καριέρα που επρόκειτο να δικαιώσει τη βαθειά πεποίθηση που είχε από τα πρώτα του παιδικά χρόνια ότι επρόκειτο να γίνει μεγάλος. Το Μάρτιο του 1836 κυκλοφόρησαν τα "Χαρτιά Του Πίκγουικ", που έγιναν ανάρπαστα από το αναγνωστικό κοινό. Μετά βγήκε ο "Όλιβερ Τουίστ", εμπνευσμένος από όσα είχε δει και γνωρίσει ο Ντίκενς στις περιοδείες του ως ανταποκριτής εφημερίδος.
Κατά τη διάρκεια των πρώτων αυτών επιτυχιών του, ο Ντίκενς είχε παντρευτεί την Αικατερίνη Χόγκαρθ και η οικογένειά του μεγάλωσε με γοργό ρυθμό καθώς απέκτησε εννέα παιδιά. Τα οικονομικά του επίσης βελτιώθηκαν πολύ και συνεχώς άλλαζε σπίτι, το ένα πιο μεγάλο από το άλλο.
Η δημοτικότητα του Ντίκενς μεγάλωνε κι αυτή. Έγινε γνωστός στην Αμερική όσο ήταν και στην Αγγλία. Το 1842 διέσχισε τον Ατλαντικό και οι Αμερικανοί τον υποδέχθηκαν με τον χαρακτηριστικό ενθουσιασμό τους. Κι όμως, του νεαρού Ντίκενς οι Αμερικανοί τού φάνηκαν ακαλλιέργητοι και θορυβώδεις, μασούσαν καπνό, είχαν δούλους και δεν σέβονταν την ξένη πνευματική ιδιοκτησία. Δεν δίστασε καθόλου να εκφράσει τις απόψεις του και γυρίζοντας στην Αγγλία έγραψε τις όχι και τόσο κολακευτικές εντυπώσεις από την Αμερική στα "Αμερικάνικα Σημειώματα" (1842) και στο "Μάρτιν Τσάζλγουϊκ" (1843-1844). Το 1843 είχε εκδόσει τα "Χριστουγεννιάτικα Κάλαντα" που γνώρισε πολύ μεγάλη επιτυχία, ενώ αργότερα ακολούθησε ο "Δαβίδ Κόπερφιλντ".
Ο "Δαβίδ Κόπερφιλντ" (1849-1850) είναι σχεδόν η αυτοβιογραφία του Ντίκενς. Στο έργο αυτό αποθανατίζει τον πατέρα του στο πρόσωπο του κ. Μικόμπερ, και τον εαυτό του στο πρόσωπο του Δαβίδ.
Το 1860-1861 εξέδωσε σε σειρές τις "Μεγάλες Προσδοκίες".
Το 1867 μια πολύ δελεαστική προσφορά από την Αμερική τον έκανε να διασχίσει πάλι τον Ατλαντικό. Οι Αμερικανοί τον υποδέχθηκαν μ' ένα ενθουσιασμό άνευ προηγουμένου. Ξέχασαν τα όσα είχε γράψει κάποτε γι' αυτούς, αλλά κι αυτός αναίρεσε εκείνα τα λόγια του. Σ' ένα συμπόσιο που έκανε προς τιμήν του το Τυπογραφείο Ντελμόνικο της Νέας Υόρκης, έκανε μια πολύ εύγλωττη έκκληση για τη φιλία των δύο αγγλόφωνων λαών.

Το 1868 ο Ντίκενς επέστρεψε στην Αγγλία και δύο χρόνια αργότερα, το 1870, πέθανε στο Ρότσεστερ. Η σωρός του τάφηκε στο Αββαείο του Γουεστμίνστερ, αφού η μοίρα του επληρώθηκε αφήνοντας στον κόσμο τα αθάνατα έργα που είχε δημιουργήσει και που θα είναι αιώνια μνημεία του μεγαλείου του.

Λόγω του μεγάλου έργου του Ντίκενς, αναφέρουμε μόνον όσα βιβλία του έχουν εκδοθεί στα ελληνικά.

• (2008) Το μυστήριο του Έντουιν Ντρουντ , Βιβλιοπωλείον της Εστίας
• (2007) Ιστορία δύο πόλεων , Ελευθεροτυπία
• (2007) Κλασικές εικονογραφηµένες ιστορίες περιπέτειας , Σαββάλας
• (2007) Το ξωτικό των Χριστουγέννων , Καλοκάθη
• (2007) Το πνεύμα των Χριστουγέννων , Άγκυρα
• (2007) Το στοιχειωμένο σπίτι και άλλα διηγήματα , Το Ποντίκι
• (2006) Διασταύρωση Μάγκμπι , Το Ποντίκι
• (2006) Δύσκολα χρόνια , Ελευθεροτυπία
• (2006) Ιστορίες μυστηρίου , Παπαδόπουλος
• (2006) Μεγάλα κλασικά για μικρά παιδιά , Σαββάλας
• (2006) Μεγάλες προσδοκίες , Κέδρος
• (2006) Μεγάλες προσδοκίες , Modern Times  
• (2006) Μεγάλες προσδοκίες , Ελευθεροτυπία
• (2006) Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία , Αίσωπος
• (2006) Ντέιβιντ Κόπερφιλντ , Άγκυρα
• (2006) Ντέιβιντ Κόπερφιλντ , Παπαδόπουλος
• (2006) Ντέιβιντ Κόπερφιλντ , Ατραπός - Περιβολάκι
• (2006) Ντέιβιντ Κόπερφιλντ , Modern Times
• (2006) Όλιβερ Τουίστ , Ελευθεροτυπία
• (2006) Το μυθιστόρημα των διακοπών , Μεταίχμιο
• (2006) Χριστουγεννιάτικα παραμύθια , Παπαδόπουλος
• (2006) Χριστουγεννιάτικη ιστορία , Παπαδόπουλος
• (2005) Ιστορία δύο πόλεων , Modern Times
• (2005) Μεγάλες προσδοκίες , DeAgostini Hellas
• (2005) Μεγάλες προσδοκίες , Παπαδόπουλος
• (2005) Όλιβερ Τουίστ , Ατραπός - Περιβολάκι
• (2005) Όλιβερ Τουίστ , Νίκας / Ελληνική Παιδεία Α.Ε.
• (2005) Τα κάλαντα των Χριστουγέννων , Ερευνητές
• (2005) Το πνεύμα των Χριστουγέννων , Άγκυρα
• (2005) Το πνεύμα των Χριστουγέννων , Άγκυρα
• (2005) Χριστουγεννιάτικη ιστορία , Modern Times
• (2005) Χριστουγεννιάτικη ιστορία , Παπαδόπουλος
• (2004) Ιστορία δύο πόλεων , Κέδρος
• (2004) Μεγάλες προσδοκίες , DeAgostini Hellas
• (2004) Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία , Πλατύπους
• (2004) Ο μαγικός κόσμος του Σκρουτζ , Σμυρνιωτάκη
• (2004) Όλιβερ Τουίστ , Άγκυρα
• (2004) Χριστουγεννιάτικη ιστορία , Κέδρος
• (2003) Όλιβερ Τουίστ , Modern Times
• (2003) Όλιβερ Τουίστ , Κέδρος
• (2003) Χριστουγεννιάτικη ιστορία , Παπαδόπουλος
• (2002) Δαβίδ Κόπερφηλντ , DeAgostini Hellas
• (2002) Μικρή Ντόρριτ , DeAgostini Hellas
• (2002) Χριστουγεννιάτικες ιστορίες , Νάρκισσος
• (2002) Χριστουγεννιάτικη ιστορία , Κέδρος

 Εργασία μαθήτριας Ε1 τάξης
 Ροδούλα Γρέκου