Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΣΤΟ 2ο ΔΗΜ. ΣΧΟΛΕΙΟ ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ ΤΗΣ Ε΄2 ΤΑΞΗΣ ΣΤΗ ΓΙΟΡΤΗ  ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 1940

Αφηγητής : Βρισκόμαστε στα τέλη της δεκαετίας του 1930 . Ο Χίτλερ έχει
καταλάβει την εξουσία στη Γερμανία καθώς και ο Μουσολίνι
στην Ιταλία. Και οι δυο τους έχουν επιβάλει στους λαούς τους
φασιστικά, δικτατορικά καθεστώτα.
Ο φασισμός απειλεί την ειρήνη. Τα σύννεφα του πολέμου
σκεπάζουν τον ουρανό της Ευρώπης. Ο Χίτλερ εξοπλίζεται πυρε-
τωδώς και δημιουργεί μια φοβερή πολεμική μηχανή και το
Σεπτέμβριο του 1939 επιτίθεται.
Αρχίζει ο Β΄ παγκόσμιος πόλεμος . Ο αιματηρότερος πόλεμος
που γνώρισε η ανθρωπότητα. Οι λαοί παρακολουθούν με κομμέ-
νη την ανάσα‼ Ο γερμανικός στρατός προελαύνει .
Η μια μετά μετά την άλλη χώρες της Ευρώπης πέφτουν στα χέ-
ρια του Χίτλερ.
Ξημερώματα 28 Οκτωβρίου 1940 .Οι σειρήνες του πολέμου
ουρλιάζουν δαιμονισμένα . Οι καμπάνες ηχούν . Πόλεμος !
Η Ιταλία κήρυξε τον πόλεμο στην Ελλάδα . Ένα ρίγος διαπερνά
τη ραχοκοκαλιά της Ελλάδας. Ακούστε το πρώτο πολεμικό
ανακοινωθέν .

( πολεμικό ανακοινωθέν )

ΠΟΙΗΜΑ : ΤΟ ΞΥΠΝΗΜΑ
Ξυπνάν , σηκώνονται στο πόδι αλαφιασμένοι
Και τα όπλα αδράχνουν ένας – ένας οι λαοί.
Στη βία ενάντια πολεμάν και ματωμένοι
Κρατάν τη γη τους ως την ύστατη πνοή .
Κάποια στιγμή κάποια λυγίσαν , γιατί έχασαν
Την ένθεη πίστη στα μεγάλα ιδανικά,
Κάποιοι τους νόμους της τιμής τους εξεχάσαν
Κι άλλοι δεν πράξανε πολύ πατριωτικά .


Τότες υψώθηκε το δόρυ της Παλλάδας
το δρόμο δείχνοντας της τίμιας λεβεντιάς
κι η πανοπλία της πάντα αθάνατης Ελλάδα
εβροντοχτύπησε παιάνα λευτεριάς .


Στα όπλα οι Έλληνες !Ορθοί , μες στον αγώνα
οπτασιαστές νικών κι ωδών Πινδαρικών,
τρόπαια στον ίσκιο στήνουνε του Παρθενώνα
κι αναθαρρεύουνε τα στήθια των λαών .



Αφηγητής : Φαίνεται όμως πως ο Μουσολίνι δεν ξέρει καλή ιστορία . Δεν ξέρει
πως τούτος ο λαός- ο μικρός ,ο μέγας – γέννησε κι ανέθρεψε
Μαραθωνομάχους και Σαλαμινομάχους , Κολοκοτρωναίους και
Διάκους . Δεν ξέρει πως η ψυχή τούτου του λαού είναι αδούλωτη .
Στο ψυχρό τηλεγράφημα του Μουσολίνι ο λαός απαντά με μια
κραυγή < ΟΧΙ , > . <ΟΧΙ, δε θα παραδωθούμε > , < ΟΧΙ, θα πολεμήσουμε και θα νικήσουμε !>


ΠΟΙΗΜΑ : ΤΟ ΟΧΙ ΤΟΥ ΄40
Στην ιστορία των λαών
σύμβολο θα ‘ναι πάντα
οι Έλληνες , το ΟΧΙ τους
κι ο Οκτώβρης του ’40 .


Τ’ αηδόνι απ’ την Ανατολή
και τα πουλιά απ’ τη Δύση,
σ ‘ όλο τον κόσμο τραγουδούν
κι οι ουρανοί αντιλαλούν.


Πως πάλι η Ελλάδα μια φορά
το δρόμο για τη λευτεριά,
το δρόμο για τη λευτεριά
στον άνθρωπο θα δείξει !

( ΔΥΟ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠ ‘ΤΟ ΒΡΑΧΩΡΙ )

Αφηγητής : Οι Έλληνες φαντάροι- ατρόμητοι , γενναίοι-μάχονται
αψηφώντας την αριθμητική υπεροχή του εχθρού , αψηφώντας
τα χιόνια και τη φοβερή παγωνιά. Το χέρι τους κολλημένο στο
ντουφέκι , το ντουφέκι συνέχεια του χεριού τους . Ντουφέκι και
κανόνι πάνω στα βουνά .Φροντίδα και αγάπη στις πολιτείες και
στα χωριά. Τίποτε δεν έμεινε στάσιμο και αμέτοχο . Παντού
γοργότρεχε καυτό το αίμα . Η χαρά έσμιγε με τον πόνο και
γίνονταν αδέρφια .


ΠΟΙΗΜΑ : ΒΡΟΝΤΟΥΝ ΤΗΣ ΠΙΝΔΟΥ ΟΙ ΚΟΡΦΕΣ


Βροντούν της Πίνδου οι κορφές
κι αντιλαλούν τα καταράχια ,
πλαγιές βροντούν σπηλιές και βράχια
κι ως τα ‘ άστρα φτάνουν οι φωτιές .


Και των Ελλήνων τα παιδιά
σαν αετοί ορμούν στη μάχη ,
κάθε κορφή κι αετοράχη ,
φωτίζει τώρα η λευτεριά .


Κι αστράφτει η λόγχη κι αντηχεί
μια τρομερή ιαχή αέρα,
σαν τούτη τη μεγάλη μέρα,
άλλη δεν γνώρισε η ψυχή .


Τιμή σ ‘ αυτούς που βροντερά
είπανε το ΟΧΙ κάποια μέρα !
τιμή σε εκείνους που αέρα
με στήθη φώναζαν γερά.


ΠΙΝΔΟΣ


O αυνταγματάρχης Δαβάκης με το δεύτερο τάγμα , στάθηκε και πολέμησε . Πολέμησε σα θεριό .Όσος κι αν ήταν ο εχθρός , αυτός δεν τον λογάριαζε , παρά χυμούσε κατά πάνω του και τον χτυπούσε . Να ‘βλεπες τους νεοσύλλεκτους πώς μάχονταν στα υψώματα του Εφταχωρίου , θα τους φιλούσες τα χέρια .Αν τους έφερναν οι χωριάτες ένα κομμάτι ψωμί ,έτρωγαν , ειδάλλως έμεναν νηστικοί . Αυτό το τάγμα ξεθάρρεψε τους δειλιασμένους , ψύχωσε τον κοσμάκη και τον έκανε να γυρίσει πίσω στον αγώνα. Τώρα όλοι βοηθάνε , άλλος με τουφέκι ,άλλος με πέτρες .


Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ‘40
Η Δυτικομακεδόνισσα και η Ηπειρώτισσα νοικοκυρά σήκωσε στους ώμους της τις κάσες με τα όπλα και τα τρόφιμα , τα φάρμακα και την αλληλογραφία και τις ειδήσεις του πολεμιστή και με τα ματωμένα , γυμνά από την πεζοπορία πόδια της , τα ανέβασε στα κακοτράχαλα βουνά .
Στους ώμους της κουβάλησε και τα τραυματισμένα παλικάρια –κι αυτόν τον τραυματία τον ήρωα Δαβάκη –και ζωντάνεψε άλλη μια φορά την ηρωίδα μάνα της Ρωμιοσύνης . Την Ελληνίδα γυναίκα , που πάντα είναι ουσιαστικά
<η λαμπάδα του Έθνους> .
Η ηρωίδα του ’40 , ξεπέρασε τη Σπαρτιάτισσα , γιατί αυτή δεν είπε στα παιδιά της <ταν ή επί τας >, αλλά η ίδια έτρεξε στο πεδίο της μάχης και σφράγισε με το αίμα της τη νέα ιστορία της Ελλάδας .
ΠΟΙΗΜΑ: ΒΡΟΝΤΑΕΙ Ο ΟΛΥΜΠΟΣ
Βροντάει ο Όλυμπος , αστράφτει η Γκιώνα ,
μουγκρίζουν τ΄ Άγραφα , σειέται η στεργιά .
Στ’ άρματα , στ’ άρματα , εμπρός ! στον αγώνα
για τη χιλιάκριβη τη λευτεριά.


Ξαναζωντάνεψε τα’ αρματολίκι,
Τα μπράτσα σίδερο , φλόγα η ψυχή ,
Λουφάζουν έντρομοι οι ξένοι λύκοι
Στην εκδικήτριά μας αντρίκεια ορμή.



Ο Γοργοπόταμος στην Αλαμάνα
στέλνει περήφανο χαιρετισμό.
Μιας Ανάστασης νέας χτυπά η καμπάνα ,
μηνάν τα όπλα μας το λυτρωμό.


Σπάμε την άτιμη την αλυσίδα,
που μας εβάραινε θανατερά,
θέλουμε λεύτερη εμείς πατρίδα
και πανανθρώπινη τη λευτεριά.

(ΜΙΚΡΟΣ ΛΑΟΣ ) ΤΡΑΓΟΥΔΙ

ΑΦΗΓΗΤΉΣ: Mε τη βοήθεια της Παναγίας Σκέπης οι Έλληνες πολέμησαν και νίκησαν. Στα Αλβανικά βουνά γράφτηκε με ανεξίτηλα γράμματα το έπος του ’40 . Ο φασισμός του Μουσολίνι τσακίστηκε και κουρελιάστηκε στις κορφές και τα φαράγγια της Πίνδου . Τώρα το ξέρουμε πως τη νίκη την κέρδισαν απλοί χωριάτες και ξωμάχοι, χτίστες και σιδεράδες. Τα γελαστά και χαρούμενα παιδιά, φοιτητές και στρατιώτες που ξέρανε καλά την ιστορία της πατρίδας μας .


ΠΟΙΗΜΑ : ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΠΡΟΣΤΑΤΙΔΑ ΤΩΝ ΜΑΧΗΤΩΝ ΤΟΥ ‘40


Όταν τα παλικάρια μας εκεί ψηλά στα χιόνια
μάχονταν για τη λευτεριά τα ένδοξα εκείνα χρόνια,
αόρατο το χέρι σου μητέρα του Θεού μας ,
δυνάμωνε κι εμψύχωνε τη σκέψη του λαού μας !


Το όραμα Παρθένα μου της μητρικής στοργής σου ,
συνόδευε προστάτευε , κάθε πολεμιστή μας ,
που έγινε ο κεραυνός του άθλιου υβριστή μας !


ΑΦΗΓΗΤΗΣ : Όμως της Ελλάδας τα βάσανα και οι καημοί δεν έχουνε τελειωμό . Νικημένος και ντροπιασμένος ο Μουσολίνι ζητάει τη βοήθεια του συμμάχου του Χίτλερ . Ο φοβερός γερμανικός στρατός επιτίθεται από τα βόρεια σύνορα της πατρίδας μας .Ο Ελληνικός στρατός αντιστέκεται και πάλι γενναία, αλλά αποκαμωμένος και αποδυναμωμένος από τον πόλεμο κατά των Ιταλών αναγκάζεται να υποχωρήσει .