Η μηχανή του χρόνου : Ντόναλντ Ντακ

Οι Ντακ και ο Πολύγυρος.

Ο πιο αξιαγάπητος ήρωας παραμυθιού για μένα είναι ο Ντόναλντ Ντακ(Donald Duck).

Θα ήθελα να σας δώσω λίγες πληροφορίες για αυτόν : Ο Ντόναλντ, το θρυλικό παπί της Λιμνούπολης( Έτσι τον ονόμασε ο δημιουργός του)είναι πάμφτωχο(επειδή είναι άτυχος) με αποτέλεσμα να παίρνει συνεχώς δάνεια από το πιο πλούσιο παπί του κόσμου, τον θείο του, τον σφιχτοχέρη Σκρούτζ Μακ Ντακ (Είναι Σκωτσέζος) και να τον ξεπληρώνει πλένοντας τα άπειρα νομίσματά του.Για να καταλάβεται καλύτερα θα σας αναφέρω τρείς πολυχρησιμοποιημένες φράσεις που ξεφωνίζει:<<Η φτώχεια θέλει καλοπέραση>>,<<Ο ύπνος είναι δουλειά>> και <<Ωχ, πρέπει να πάρω δάνειο απο τον θείο>> .

Ο Ντόναλντ επίσης είχε μια αδελφή την Ντέλα Ντάκ με τρία γλυκά παπάκια:το Χιούη, τον Ντιούη και τον Λιούη, τα οποιά τα έστειλε στον Ντοναλντ να τα μεγαλώσει ο Ντόναλντ.

Το θρυλικό παπί ήταν...
κιόλας αρραβωνιασμέννος με μια πάπια την Νταίζυ Ντάκ, η οποία είχε πάντα όρεξη για ψώνια.

Το πολυαναφερόμενο πρόσωπο στις παραπάνω σειρές είχε και δυο ξαδέλφια τον Φέθρυ και τον Γκαστόνε.Ο Φέθρυ έχει εύθυμο χαρακτήρα αλλα έιναι ανόητος, για παράδειγμα είχε φτιάξει ένα ξύλινο τζάκι...Ο Γκαστόνε είναι ένα ξεχωριστό παπί γιατί απλούστατα είναι πολύ τυχερός, ως παράδειγμα να σας φέρω ότι μια φορά δεν νίκησε μια κρουαζιέρα και αργότερα έμαθε ότι το κρουαζιερόπλοιο βυθίστηκε ...

Έτσι που σας έλεγα εγώ κάλεσα ετούτο εδώ το παπί. Μόλις μπήκε μέσα περιεργάστηκε το εργαστήριο και ρώτησε τον...

εφευρέτη τον Κύρο εάν υπήρχε καμιά αιώρα!Τότε εγώ χωρίς να συγκρατηθώ άρχισα να του κάνω ερωτήσεις .

Ξαφνικά άκουσα:

-Αχαΐρευτε ανιψιέ!

-Θείε Ντόναλντ!

Τότε κατάλαβα πως είχε έρθει όλη του η οικογένεια (και χάρηκα πολύ). Μετά από λίγο αφού συζήτησαν, γύρισαν όλοι μαζί και μου ανακοίνωσα, ότι θέλουν να τους ξεναγήσω στον Πολύγυρο, κι εγώ βεβαίως δέχτηκα.

΄Αρχισα λέγοντας τους ότι ο Πολύγυρος είναι μια πανέμορφη πόλη που δυστυχώς δεν είναι πολύ γνωστή διότι δεν είναι μεγάλη σαν τη Λιμνούπολη ή την Αθήνα. Τους μίλησα για την πλατεία των έξι βρύσεων και τους πέρασα από εκεί.Μετά τους πήγα στο λαογραφικό και το αρχαιολογικό μουσείο μας και σε όλα τα όμορφα μέρη του Πολυγύρου.

Μετά από ένα πεντάωρο ξενάγησης τους έφερα για λίγο στο σπίτι μου και έπειτα γυρίσαμε στο εργαστήρι:

-Γειά σας ! Στο καλό ! ξεφώνησα

-Αντίο , να μας ξανακαλέσετε ! είπαν όλοι με μια φωνή.

Και κάπου εδώ τελειώνει η ιστορία μου. Μου έκανε πάντως πολύ καλό αυτή η περιπέτεια, αφού από τότε αρχισα να ασχολούμαι με τον Πολύγυρο και την ιστορία του.

Εργασία Χριστόφορου Τ.