«Η ΜΑΝΑ …»
Είπαν του ήλιου «γιορτάζει η Μάνα» κι εκείνος βάλθηκε με φως τη γη να ντύνει.
Είπαν της θάλασσας «γιορτάζει η Μάνα» κι αμέσως έγινε η φουρτούνα γαλήνη.
Το ’μαθαν τα πουλιά, «γιορτάζει η Μάνα» και το τραγούδι τους ξεχείλισε πλημμύρα.
Το ’μαθαν τα άνθη, «γιορτάζει η Μάνα» και μοσχοβόλησε η πλάση χίλια μύρα.
Τ’ άκουσε η βροχή, αλλά δεν έκλαψε, δάκρυ δεν κάνει να κυλήσει αυτή τη μέρα.
Γιώργος Μαρτινέλλης
Λατρεύτηκε από την αρχαιότητα ως η μητέρα των Θεών, των ανθρώπων και όλων των πλασμάτων που κατοικούν στη γη, ως η αρχή των πάντων (Θεά Γαία, Μητέρα Γη). Αυτή ήταν και η πρώτη μορφή εορτασμού της Μητέρας.
Τι να της αφιερώσεις που να της αξίζει; Πώς μπορείς να περιγράψεις την προσφορά, τη μεγαλοπρέπεια και την ανιδιοτέλεια των συναισθημάτων της, την υπέρβαση του «εγώ» και την καθημερινή θυσία για τα παιδιά της; Υμνήθηκε μέσα από χιλιάδες σελίδες, τραγούδια, ποιήματα, ταινίες … μα κανένας, μέχρι τώρα, δεν μπόρεσε με λόγια να της αποδώσει αυτό που της αξίζει. Μάνα, Μητέρα, Μανούλα, Μαμά. Τέσσερις λέξεις μαγικές που κλείνουν μέσα τους αγάπη και τρυφερότητα για την πιο σημαντική ύπαρξη στη ζωή κάθε ανθρώπου.
Γιατί η αγάπη της Μαμάς δεν έχει όρια, ό,τι κι αν γίνει!
Δεν χρειάζεται πολλά μια μητέρα για να γίνει ευτυχισμένη...
Αρκεί μια αγκαλιά...
Ένα γλυκό φιλί...
Και μια φράση τόση δα...
"Σ' αγαπώ μανούλα!"
Χαρίστε της κι αυτό!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου