Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009

Η ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΗ ΓΙΟΡΤΗ ΜΑΣ


 Στη Χριστουγενιάτικη γιορτή του σχολείου μας παρουσιάστηκε το θεατρικό έργο "Ένας Θεός γεννιέται"οι μαθητές έψαλλαν τα κάλλαντα και στη συνέχεια ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων μοίρασε δώρα και γλυκά σε όλους!


ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ




ΠΡΟΣΩΠΑ:
1) Ηρώδης
2) Α! μάγος
3) Β! μάγος
4) Γ! μάγος
5) Α! άγγελος
6) Β! άγγελος
7) Γ! άγγελος
8) Α! βοσκός
9) Β! βοσκός
10) Γ! βοσκός
11) Α! στρατιώτης
12) Β! στρατιώτης
13) Γ! στρατιώτης
14) αφηγητής
15) Μαρία
16) Ιωσήφ
 17) Αστέρια


ΜΟΥΣΙΚΗ
Α) «Η γέννησή σου..»
Β) « Αγια νύχτα»
Γ) « Τυμπανιστής»
ΣΚΗΝΙΚΑ:

Ιο σκηνικό: Το παλάτι του Ηρώδη.


2ο σκηνικό: Μια καλύβα με ζώα και στο βάθος η Βηθλεέμ.


Ιη ΕΙΣΑΓΩΓΗ:
Μια τέτοια μέρα γιορτινή, 
πριν δυο χιλιάδες χρόνια, 
γεννήθηκε ο μικρός Χριστός 
με κρύο και με χιόνια.


Όλοι γνωρίζουν τι έγινε, 
μα κι όλοι επιθυμούνε, 
το θείο θαύμα απ’ την αρχή
της γέννησης να δούνε.


Γι’ αυτό προετοιμάσαμε
με κέφι και μεράκι
Χριστουγεννιάτικη γιορτή
Που αρχίζει σε λιγάκι.


ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ
(Στο παλάτι του Ηρώδη έχουν φτάσει οι μάγοι και του ανακοινώνουν ότι ψάχνουν το βασιλιά που Θα γεννηθεί.)



Ηρώδης: Καλώς τους μάγους που ‘ρχονται απ’ την Ανατολή, 
                  Πέστε μου τι Θα θέλατε εσείς οι τρεις σοφοί:
Α! μάγος: Ηρώδη μου το μάθαμε,τ’ αστέρια το ‘χουν δείξει, 
                   ένα μεγάλο βασιλιά ο τόπος θ’αναδείξει.
Ηρώδης: Ο βασιλιάς είμαι εγώ! Εγώ εξουσιάζω! 
                  Αν κάτι όμως μάθετε, αμέσως σας διατάζω 
                  πίσω ευθύς να έρθετε κι όλα να μου τα πείτε, 
                   για ό,τι εσείς Θα βρείτε!
Β! μάγος: T¨αστέρι αυτό το λαμπερό,μπροστά μας που περνάει, 
                   Θα σταματήσει στη σπηλιά που η μάνα τον γεννάει.
Ηρώδης: Ο βασιλιάς είμαι εγώ,το θρόνο τον προσέχω,
                   Γι’αυτό Θα σφάξω τα μωρά,υπόνοιες να μην έχω.
Γ! μάγος: Εμείς τώρα πηγαίνουμε,κι αν κάτι αντιληφθούμε, 
                   αμέσως πίσω ερχόμαστε όλα να σου τα πούμε!
Α! μάγος: Πάμε να φύγουμε αδερφοί,αυτός έχει κακία.
                   Το μόνο που αναζητά είναι τα μεγαλεία.


ΣΚΗΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ
(Σκηνικό μιας καλύβας με ζώα και άχυρα στην άκρη και στο βάθος φαίνεται η Βηθλεέμ.)
Μαρία: Πολύ κουράστηκα Ιωσήφ,θέλω να ξαποστάσω.
               Νόμιζα πως στη Βηθλεέμ ποτέ μου δε θα φτάσω.
Ιωσήφ: Δίκιο έχεις Μαρία μου,το ξέρω υποφέρεις, 
                μα κάνε λίγο υπομονή για Το παιδί που φέρεις.
                 Να,έλα κάτσε εδώ κοντά,σε τούτη την καλύβα,
                 πιο ταπεινή και πιο ζεστή ποτέ μου εγώ δεν είδα.
Μαρία: . Ναι Ιωσήφ,ας κάτσουμε,έλα και συ κοντά μου, 
                που μια ολόκληρη ζωή είσαι η συντροφιά μου.
Ιωσήφ: Παράξενη είναι η βραδιά,όλα έχουν ησυχάσει, 
                λες κι έρχεται κάτι καλό που ημέρεψε την πλάση.
Μαρία: Αχ, Ιωσήφ,το βάρος μου! Πόνος γλυκός με σφάζει!
               Νομίζω η ώρα του παιδιού τώρα πως πλησιάζει

 Ακούγεται « Η γέννησή σου....»



ΣΚΗΝΗ ΤΡΙΤΗ
(Πριν τελειώσει "Η γέννησή σου. . . " Μπαίνουν οι τρεις άγγελοι και στέκονται στις Θέσεις τους.)

Α! άγγελος: Χαρά μεγάλοι σήμερα ανοίγουν οι ουρανοί! 
                       Ένας Θεός από ψηλά,κατέβηκε στη γη!
                       Δόξα στον ύψιστο Θεό που φέρνει την ειρήνη
                       και μας γεμίζει τις καρδιές μ’ αγάπη και γαλήνη!
Β! άγγελος: Δόξα σ’ αυτόν που άνθρωπος έγινε για καλό μας 
                       κι απ’ το παλιό αμάρτημα έσωσε το λαό μας!
                       Τώρα ας ανοίξουν οι ψυχές όπως οι ουρανοί!
                        Ύμνους όλοι ας ψάλλουμε,μικροί μα και τρανοί!
Γ! άγγελος:  Μίσος,κακία εγωισμός,ας κάνουν όλα πέρα 
                        Στον κόσμο αυτό η ανατολή θα φέρει νέα μέρα.
                        Μία ημέρα φωτεινή όπως Το πρόσωπό του,
                       όπως το φωτοστέφανο που είν’ ολόγυρό Του

(Μόλις χαμηλώσει η μουσική μπαίνουν οι τρεις βοσκοί)



Α! βοσκός: Ελάτε,εδώ ακούστηκαν ύμνοι και μελωδίες.
                     Είδα αγγέλους να΄ρχονται λέγοντας ψαλμωδίες.
                     Νάτοςεδώ γεννήθηκε του κόσμου ο Λυτρωτής.
                     Ποια λόγια τάχα ειν’ αρκετά σ’ένα Θεό να πεις;
Β! βοσκός Λόγια απλά και ταπεινά όπως η γέννησή του.
                    Θα είμαι πάντοτε πιστός στην Άγια θέλησή του.’
                    Γι ‘αυτό του δίνω συντροφιά ετούτο το αρνάκι,
                    που είναι όμορφο κι αγνό σαν τούτο το παιδάκι.
Γ! βοσκός: Με το ζεστό το χνώτο του ‚το κρύο να μη νιώσει. 
                     Στην αγκαλιά της μάνας αυτό να μεγαλώσει.
                     Να γίνει αυτό που ήθελε πάντοτε ο Θεούλης,
                     διδάσκαλος και λυτρωτής να’ναι ο μικρός Χριστούλης.
 

(Ακούγεται η συνέχεια «Άγια νύχτα. . . » και μπαίνει τα αστέρια με τους μάγους.)
ΑΣΤΕΡΙ: Αστέρι είμαι λαμπερό και γιορτινό
                 που οδηγεί τους μάγους να βρούνε το Χριστό.
                 Μπρος το δρόμο τους φωτίζω,νύχτες τώρα περπατούν,
                 Απ’ της Ανατολής τα βάθη το φως μου αυτοί ακολουθούν.
ΑΣΤΕΡΙ:  Αστέρι είμαι λαμπερό
                  που οδηγεί τους μάγους
                  να βρούνε το Χριστό!
ΑΣΤΕΡΙ:  Νύχτες τώρα περπατούν
                  εγώ το δρόμο τους φωτίζω
                  κι εκείνοι ακολουθούν!

Α! μάγος: Να, εδώ κοντά σταμάτησε το φωτεινό τ΄αστέρι
                   και στην καλύβα την φτωχή φυσά άλλο αγέρι.
Β! μάγος: Κοιτάξτε εκεί, μαζεύτηκαν τα ζώα κι οι βοσκοί,
                  γύρω απ’ το μικρό παιδί που η μάνα του κρατεί.

Γ! μάγος: Πάμε κι εμείς εκεί κοντά να δώσουμε τα δώρα 
                  στο βασιλιά των ουρανών που βρέφος είναι τώρα.
Α! μάγος: Σε σένα βρέφος θεϊκό δώρο φέρνω χρυσάφι 
                  και δείχνω πως σε εκτιμώ απ’ της καρδιάς τα βάθη.
Β! μάγος: Σμύρνα απ’την Ανατολή δώρο είναι δικό μου 
                   στο βασιλιάδων βασιλιά,στο λυτρωτή του κόσμού.
Γ! μάγος: Και από μένα δέξου αυτό,λιβάνι μοσχομυριστό
                   Χριστούλη σου προσφέρω,τι άλλο να σου φέρω;





2η ΕΙΣΑΓΩΓΗ:
Χρόνια πολλά περάσανε από τη γέννησή του,
άνθρωποι τον ξεχάσατε,δεν ήσαστε μαζί του!
Μόνο σε δυσκολές στιγμές λιγάκι τον Θυμάστε,
Γιατί δεν μετανοιώνετε έτοιμοι πάντα να ‘στε;
Πάρτε ένα παράδειγμα σ’ αυτό που ευθύς Θα δείτε
Κι όπως σι πρωταγωνιστές και σεις μετανοείτε!
(Ακούγονται μάχες και πυροβολισμοί.Εμφανίζονται τρεις στρατιώτες.)


Α! Στρατιώτης: Απόψε σκέπασε τη γη κάποια παράξενη σιωπή.
                             Τι να συυβαίνει;
                             Θαρρείς πως τούτη τη βραδιά η κάθε ανθρώπινη καρδιά
                              κάτι προσμένει.

Β! Στρατιώτης: Κάλαντα ακούγονται αλλού την ώρα αυτή
                             που εδώ ηχούν κανόνια και οβίδες. 
                             Στα χαρακώματα βαθιά κρυβόμαστε κάθε φορά
                             τέτοιο κακό δεν είδες.
Γ! Στρατιώτης: Μα να,ο Χριστός μας γεννιέται ξανά.
                            Μας φέρνει ειρήνη,μας φέρνει χαρά.
                            Πώς να πάμε τώρα κοντά;
                            Έχουμε σίδερα βαριά στην καρδιά.

Α! Άγγελος: Πόλεμε,άφησε τον άνθρωπο αυτό.
                       Δείξε μετάνοια μπροστά στο Χριστό.
                       Έλα ‚εγώ Θα σε πάω εκεί,
                       να προσκυνήσεις το λυτρωτή.
Α! Στρατιώτης: Ήρθα Χριστέ μου κοντά. σου ξανά. 
                             Στο δρόμο σου βρίσκω παρηγοριά.
                             Δώρο δεν έχω ν’ αφήσω εγώ, 
                             υπόσχεση δίνω κοντά σου να ζω.
Α! Άγγελος: Άδικο,άφησε τον άνθρωπο αυτό.
                      Δείξε μετάνοια μπροστά στο Χριστό. 
                      Έλα εγώ Θα σε πάω εκεί,
                       να προσκυνήσεις το λυτρωτή.
Β! Στρατιώτης Άδικα έκανα Χριστέ μου πολλά.
                           Βαθιά μετανιώνω για όλα αυτά.
                           Στο δρόμο σου βρίσκω γαλήνη χαρά.
                           Δέξου με Κύριε κοντά σου ξανά.
Γ! Άγελλος Θάνατε,πολύ έχεις κάνει κακό. 
                     ‘Αφησε Τώρα τον άνθρωπο αυτό.
                     ‘Ελα εγώ θά σε πάω εκεί
                      να προσκυνήσεις το λυτρωτή.
Γ!Στρατιώτης: Θάνατο σκόρπιζα πάνω στη γη.
                           Χριστέ μου,δείξε μου εσύ τη φυγή.
                           Στο δρόμο σου βρίσκω ειρήνη,ζωή
                           Δέξου με ,Κύριε,γαλήνης πηγή.
(Ξεκινάει « 0 τυμπανιστής» και κλείνει η σκηνή)


Στίχοι και επιλογή μουσικής του θεατρικού έργου Τζιβόγλου-Ντίρλη Ρούλα(εκπαιδευτικού του 1ου Δημ.Σχ.Πολυγύρου)

Το θεατρικό το παρουσίασαν οι μαθητές και οι μαθήτριες της Δευτέρας τάξης του 2ου Δημοτικού σχολείου. 
Την επιμέλεια ο εκπαιδευτικός της τάξης.


TΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΣΤΟ ΣΥΛΛΟΓΟ ΓΟΝΕΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ

Οι μαθητές της Ε1 τάξης μετά τη γιορτή τραγούδησαν τα κάλαντα στο Σύλλογο  Γονέων και Κηδεμόνων του 2ου Δημοτικού  Σχολείου και στη συνέχεια η εκπρόσωπος του Συλλόγου, τους μοίρασε δώρα!
Δώρα από τους εκπροσώπους του Συλλόγου μοιραστήκαν σε όλους τους μαθητές του Σχολείου μας!
(Σχετικές φωτογραφίες)


Ευχαριστούμε το Σύλλογο Γονέων & Κηδεμόνων για το έργο και την προσφόρα του!
Οι μαθητές και οι δάσκαλοι του 2ου Δημοτικού Σχολείου Πολυγύρου

Τρίτη 22 Δεκεμβρίου 2009

ΕΥΧΕΣ ....ΕΥΧΕΣ......ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΧΕΣ!!!

744321xrptzy9kjwcu7.gif

Οι μαθητές και οι δάσκαλοι του 2ου Δημοτικού Σχολείου Πολυγύρου
εύχονται  σ΄ όλους
"ΧΡΟΝΙΑ  ΠΟΛΛΑ"
&
"ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟ ΤΟ 2010"


Κυριακή 20 Δεκεμβρίου 2009

Η γρουνοχαρά


Παλαιότερα στη Χαλκιδική  τηρούσαν το έθιμο της "γρουνοχαράς''.
Στις 27 Δεκεμβρίου,ημέρα του Αγίου Στεφάνου , έσφαζαν το γουρούνι που είχαν στο σπίτι και το εξέτρεφαν όλο το χρόνο. Μαζεύονταν όλοι οι φίλοι και οι συγγενείς και έκαναν μια μικρή γιορτή.
Λίγο πριν  σφάξουν το γουρούνι, το άφηναν ελεύθερο να τρέξει για να χαρεί τις τελευταίες στιγμές της ζωής του.
Με το δέρμα του γουρουνιού έκαναν παπούτσια,τα γρουνοτσάρουχα.
Το λίπος της κοιλιάς (λίγδα) το κρατούσαν για το μαγείρεμα για τα γλυκά όπως κουραμπιέδες.

Με τα έντερα το ψαχνό κρέας και το παστό έκαναν τα λουκάνικα που τα κρεμούσαν από ένα ξύλο την κονταρίδα για να στάξει το λίπος τους και να στεγνώσουν.
Μερικά κομμάτια χοιρινού με πάχος τα τηγάνιζαν σε καυτό λάδι και έκαναν τα τσιγαρίδια.
Το κόκκαλο που έμενε με λίγο κρέας το έβαζαν σ΄ένα καλάθι το αλάτιζαν το
σκέπαζαν και το κρατούσαν όλο το χειμώνα.
Το λίπος,(παστός) το πάστωναν μέσα σε κάδους και το έψηναν με το
λουκάνικο.
Το κεφάλι,τα πόδια και την ουρά τα έκαναν πατσά.
Τη συκωταριά την έψηναν στα κάρβουνα για να φύγει το αίμα,την έκοβαν σε τετράγωνα κομματάκια και την έφτιαχναν στιφάδο με κρεμμυδάκια.

Τα μικρά παιδιά περίμεναν με ανυπομονησία να πάρουν την κύστη του γουρουνιού για να την φουσκώσουν και να φτιάξουν μπάλα.
Τη μέρα των Χριστουγέννων έκαναν με χοιρινό κιμά λαχανοσαρμάδες που συμβόλιζαν τις φασκιές που τύλιξε η Παναγία τον Χριστό.


Εργασίες μαθητών Ε1 τάξης

Κάλαντα της Πρωτοχρονιάς στον Πολύγυρο






25 Δεκεμβρίου 1935 - Πολύγυρος Χαλκιδικής


Τα παλιά χρόνια,μέρες πριν την Πρωτοχρονιά, οι νέοι οργανώνονταν
σε ομάδες καλαντιστών και διάλεγαν τον αρχηγό τους που θα παρίστανε τον Αη-Βασίλη.
Σαν έφτανε η μεγάλη μέρα,η Πρώτη του χρόνου ξεκινούσαν χαράματα, σκεπασμένοι με κάπες και χτυπώντας κουδούνια.
Ο Αη-Βασίλης κρατούσε μία «γκλιρίκα» ή γκλίτσα στο χέρι και χτυπούσε την Πόρτα του σπιτιού.Η νοικοκυρά άνοιγε και όλοι έψελναν τα κάλαντα:

«Σήκου Κυρά μου κι άνοιξι την Πόρτα την καρένια, 
έχω δυο λόγια να σι πω γλυκά κι ζαχαρένια. 
Του καλαθούδι μ’ θέλ’ αυγά κι η τσέπη μου καρύδια, 
κι του χρυσό μαντήλι μου πιντέξι μιταλίκια.
Σήκω θειά κι δωμ’του κλικ να μη σι φαν οι λυκ’ 
και σαράντα λυκούδια.»
Έμπαιναν στο σπίτι και κάθονταν μόνο αν η νοικοκυρά απαντούσε:

«Κάτσε να κλωσσήσεις,να κλωσσήσ’ Κι η κλωσσαριά μ’.»

Μετά τους κερνούσε πίτες,κρασί και γλυκά και έφευγαν για άλλα σπίτια.
Αν η νοικοκυρά δεν άνοιγε την πόρτα,έλεγαν:
«Σ’αυτό το σπίτι που’ρθαμε,γεμάτο καλιακούδια τα μσά ψοφούν,
τα μσά κλωσσούν, τα μσά μας βγάζουν μάτια.»

 
Τις πληροφορίες για τα έθιμα τις συγκέντρωσαν μαθητές του σχολείου μας.

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ





 
Kάλαντα είναι τραγούδια που λένε ομάδες παιδιών κυρίως την παραμονή των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Θεοφανίων. Σκοπός τους
είναι να δώσουν ευχές και να μαζέψουν φιλοδωρήματα. Τα παλιά χρόνια, που οι άνθρωποι δεν είχαν πολλά χρήματα, το φιλοδώρημα ήταν καρύδια, ξερά
σύκα, φρούτα, σταφίδες και καραμέλες. 
Σήμερα τα παιδιά μαζεύουν κυρίως χρήματα.







Κάλαντα Χριστουγέννων
Καλήν ημέραν άρχοντες κι αν είναι ορισμός σας
Χριστού τη Θεία γέννηση να μπω στ’ αρχοντικό σας.
Χριστός γεννάται σήμερον εν Βηθλεέμ τη πόλη,
Οι ουρανοί αγάλλονται, χαίρει η κτίσις όλη.
Εν τω σπηλαίω τίκτεται, εν φάτνη των αλόγων,
ο Βασιλεύς των ουρανών και ποιητής των όλων.
Πλήθος αγγέλων ψάλλουσι το «δόξα εν υψίστοις»,
και τούτο άξιον εστί η των ποιμένων πίστις.
Εκ της Περσίας έρχονται Τρεις μάγοι με τα δώρα,
άστρο λαμπρό τους οδηγεί χωρίς να λείψει ώρα.
Σ’αυτό το όμορφο σχολειό πέτρες να μην ραγίσουν,
κι όσοι έρχονται σ’ αυτό χρόνους πολλούς να ζήσουν.





Μωραϊτικα κάλαντα
Χριστούγεννα, Πρωτούγεννα, Πρώτη γιορτή του χρόνου,
για βγάτε, δέστε, μάθετε πως ο Χριστός γεννιέται.
Γιεννιέται κι ανατρέφεται με μέλι και με γάλα.
Το μέλι τρών’ οι άρχοντες, το γάλα σι αφεντάδες
και το μελισσοβότανο το λούζονται οι κυράδες.
Εμείς εδώ δεν ήρθαμε να φάμε και να πιούμε,
παρά σας αγαπούσαμε κι ήρθαμε να σας δούμε.
Δώστε μας και τον κόκορα, δώστε μας και την κότα, 
δώστε μας και πεντέξι αυγά ‚να πάμε σ’ άλλη πόρτα.
Εδώ που τραγουδήσαμε πέτρα να μη ραγίσει
κι ο νοικοκύρης του σπιτιού χρόνους πολλούς να ζήσει.





Κάλαντα Ικαρίας
Για σένα κόρη όμορφη ήρθαμε να τα πούμε
και τα καλά Χριστούγεννα για να σου ευχηθούμε
Φέρτε μας κρασί να πιούμε 
και του χρόνου να σας πούμε.

Και του χρόνου να σας πούμε, 
φέρτε μας κρασί να πιούμε.
Σ’ αυτό το σπίτι που’ ρθαμε, τα ράφια είν’ ασημένια,
του χρόνου σαν και σήμερα να’ ναι μαλαματένια.
Φέρτε μας κρασί να πιούμε 
και του χρόνου να σας πούμε.
Και του χρόνου να σας πούμε, 
φέρτε μας κρασί να πιούμε.



Πρωτοχρονιάτικα κάλαντα Μακεδονίας                   

Ήρθε πάλι νέο έτος εις την πρώτη του μηνός,
ήρθα να σας χαιρετήσω, δούλος σας ο ταπεινός.                   

Ο Βασίλειος ο Μέγας, Ιεράρχης θαυμαστός
εις την οικογένειά σας να’ ναι και θαυματουργός.
Τα παιδιά εις το σχολείο να πηγαίνουνε συχνά
να μαθαίνουνε το βίο, της πατρίδας τα ιερά.
Και για τους ξενιτεμένους έχω να σας πω πολλά,
σας αφήνω καληνύχτα, και του χρόνου με υγειά.



Κάλαντα Πρωτοχρονιάς
Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά, ψηλή μου δεντρολιβανιά, 
κι αρχή κι αρχή καλός μας χρόνος εκκλησιά, 
εκκλησιά με τα’ άγιο θρόνο.
Αρχή που βγήκε ο Χριστός,
Άγιος και πνευματικός, στη γη, 
στη γη να περπατήσει και να μας,  
και να μας καλοκαρδίσει.
Άγιος Βασίλης έρχεται 
και δε μας καταδέχεται 
από ,από την Καισαρεία
συ ‘σαι αρχό- συ’ σαι αρχόντισσα Κυρία.
Βαστάει εικόνα και χαρτί
ζαχαροπλάστη ζυμωτή,
 χαρτί και καλαμάρι,
δες και με ,δες και με το παλικάρι.
Το καλαμάρι έγραφε,
τη μοίρα του την έλεγε,
 και το χαρτί ομίλει,
Άγιε μου, Άγιε μου, καλέ, Βασίλη.

 
Κάλαντα Φώτων
Σήμερα τα Φώτα κι ο φωτισμός, η χαρά μεγάλη ο αγιασιός
Κάτω στον Ιορδάνη τον ποταμό, κάθεται η Κυρά μας η Παναγιά.
Καλημέρα, καλησπέρα, καλή σου μέρα αφέντη με την κυρά (2),.
Όργανο βαστάει, κερί κρατε και τον Αι-Γιάννη παρακαλεί.
Αι-Γιάννη αφέντη και βαπτιστή βάπτισε και μένα Θεού παιδί 
να ανεβώ στους ουρανούς, να μαζέψω ρόδα και λίβανο (2)

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

ΔΙΑΚΟΠΗ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΛΟΓΩ ΓΡΙΠΗΣ

Με απόφαση του Νομάρχη κ. Αστέριου Ζωγράφου διακόπτονται τα μαθήματα  στο 2ο  Τμήμα της ΣΤ΄ τάξης του 2ου  Δημοτικού Σχολείου Πολυγύρου από Τρίτη 15 Δεκεμβρίου έως και Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2009, λόγω συρροής κρουσμάτων γρίπης. 


Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου 2009

11 Δεκεμβρίου... Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού.

Σήμερα, ας σωπάσουν  οι μεγάλοι και ας δώσουν το λόγο στα παιδιά. 
Και να τι θα τους έλεγαν αν μπορούσαν και είχαν την υπομονή να τα ακούσουν:

Η Χάρτα των δικαιωμάτων του παιδιού αναφέρει:

  • Αν ζω μέσα στην κατανόηση, μαθαίνω να έχω υπομονή.
  • Αν ζω μέσα στη δικαιοσύνη, μαθαίνω να είμαι δίκαιος.
  • Αν ζω μέσα στην ασφάλεια, μαθαίνω να πιστεύω.
  • Αν ζω μέσα στην κριτική, μαθαίνω να κατακρίνω.
  • Αν ζω σε εχθρικό περιβάλλον, μαθαίνω να καυγαδίζω.
  • Αν ζω μέσα στην ντροπή, μαθαίνω να αισθάνομαι ένοχος.
  • Αν με δέχονται όπως είμαι, μαθαίνω να βρίσκω την αγάπη μέσα στον κόσμο.
  • Δικαιούμαι να έρθω στη ζωή. Δικαιούμαι να υπάρξω.
  • Δικαιούμαι να μεγαλώσω σε έναν κόσμο χωρίς βία και φτώχεια.
  • Δικαιούμαι να ζήσω σε έναν κόσμο που σέβεται και προστατεύει το φυσικό περιβάλλον.
  • Δικαιούμαι να έχω ελεύθερη πρόσβαση στον μαγικό κόσμο της γνώσης.
  • Δικαιούμαι να έχω ελεύθερο χρόνο και χώρο για να παίζω.
  • Δικαιούμαι να μάθω τί είνα καλό για την σωματική και ψυχική μου υγεία.
  • Δικαιούμαι να περνάω αρκετό χρόνο με τους γονείς μου.
  • Δικαιούμαι να ζήσω με αθωότητα και ανεμελιά τα παιδικά μου χρόνια.
  • Δικαιούμαι να ζήσω σε μιά κοινωνία που προστατεύει τα προσωπικά μου δεδομένα.
  • Δικαιούμαι έναν κόσμο ανθρώπινο, δίκαιο και ειρηνικό. ΄Εναν κόσμο στον οποίο θα μεγαλώσουν αύριο τα δικά μου παιδιά.

Παρατείνεται η λειτουργία της έκθεσης βιβλίου ......




Παρατείνεται η λειτουργία της έκθεσης βιβλίου στο ισόγειο του Δημαρχείου της πόλης μας που πραγματοποιείται από το Συλλόγο Γονέων του 2ου Δημοτικού Σχολείου και του ΕΠΑ.Λ. Πολυγύρου, μέχρι τη Δευτέρα, 14/12/09, το μεσημέρι.

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

ΓΙΟΡΤΑΖΕΙ Η ΠΟΛΗ ΜΑΣ ( 6 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ - ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ)


Τον πολιούχο μας, Άγιο Νικόλαο, τιμούμε στον Πολύγυρο της Χαλκιδικής  το Σαββατοκύριακο 5 και 6 Δεκεμβρίου. 
Σύμφωνα με το πρόγραμμα των ιερών ακολουθιών το Σάββατο 5 Δεκεμβρίου στις 6.00 μ.μ. θα τελεστεί ο μέγας αρχιερατικός εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Κασσανδρείας, κ.κ. Νικόδημου.
Ανήμερα της εορτής στις 7.30 π.μ. θα ψαλεί όρθρος και αρχιερατική λειτουργία, ιερουργούντος του κ. Νικόδημου και στις 11.00 π.μ. θα πραγματοποιηθεί η λιτάνευση της Ιεράς Εικόνας του Αγίου Νικολάου στο κέντρο της πρωτεύουσας παρουσία των τοπικών αρχών και πλήθους πιστών.

Ο ΙΕΡΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ

Ο ιερός ναός του Αγίου Νικολάου  βρίσκεται στο κέντρο του Πολυγύρου.
Κτίσθηκε το 1832 με πρωτοβουλία του Μητροπολίτη της Κασσανδρείας Ιακώβου και τη συνδρομή όλων των κατοίκων.
Στη θέση του υπήρχε πριν ο ιερός ναός του Αγίου Χαραλάμπους ο οποίος κάηκε στην επανάσταση του 1821 όταν οι Τούρκοι έκαψαν ολόκληρο τον Πολύγυρο για να τιμωρήσουν τους Έλληνες  επαναστάτες.
Η αλλαγή του ονόματος της εκκλησίας προήλθε από το Μητροπολίτη Ιάκωβο  Κασσανδρείας ο οποίος αφιέρωσε το ναό στο θαυματουργό Άγιο Νικόλαο που έσωσε τους Πολυγυρινούς  από μία "λοιμική νόσο" την εποχή εκείνη.
Ο νέος ναός  κτίστηκε στα ίδια περίπου θεμέλια του προηγούμενου και είχε ρυθμό Βασιλικής. 
Το ξυλόγλυπτο τέμπλο ήταν αρίστης τέχνης και είχε πάρα πολλές εικόνες.
Πάνω από το τέμπλο υπήρχε ένας τεράστιος σταυρός με τον Εσταυρωμένο και τους τέσσερις Ευαγγελιστές.
Σήμερα αυτό το τέμπλο έχει αντικατασταθεί με νέο ξυλόγλυπτο τέμπλο , διατηρούνται όμως όλες οι εικόνες σε άριστη κατάσταση.
Ιδιαίτερη ομορφιά προσθέτει στον ιερό ναό και το Κωδωνοστάσιο το οποίο κτίσθηκε αρκετά χρόνια αργότερα.
Ο σημερινός ναός του Αγίου Νικολάου μαζί με τον αύλειο χώρο άρχισαν να λαμβάνουν τη σημερινή τους  μορφή το έτος 1964 επί Μητροπολίτη Συνεσίου.
Είναι ένα κόσμημα της πόλης μας και προκαλεί κατάνυξη στους πιστούς που προσέρχονται για να προσκυνήσουν. 

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ







Πέμπτη 26 Νοεμβρίου 2009

ΤΑ ΖΩΑ ΤΟΥ ΑΓΡΟΚΤΗΜΑΤΟΣ


Το περασμένο Σαββατοκύριακο επισκεφτήκαμε το αγρόκτημα του κυρ- Νικόλα.
Μόλις μπήκαμε μας υποδέχτηκε ο Όντι ο σκύλος και ο φύλακας του αγροκτήματος. Χοροπηδούσε γύρω μας και κουνούσε παιχνιδιάρικα την ουρά του.
Περπατώντας στο αγρόκτημα συναντήσαμε μια λιμνούλα και γύρω γύρω είδαμε τους φτερωτούς μας  φίλους  τις πάπιες και τις χήνες να πλατσουρίζουν στα νερά .
Δίπλα ήταν το μικρό κοτέτσι με το Μιμίκο , τη γυναίκα του την Κοκό και τα κοτοπουλάκια τους που χοροπηδούσαν γύρω από το αυγό που μόλις είχε κάνει η Κοκό.
Ξαφνικά είδαμε εκεί γύρω τρεις παχουλές γαλοπούλες να τρέχουν στο χορτάρι. Αμέσως μου ήρθε στο μυαλό η λαχταριστή γαλοπούλα που τρώμε τα Χριστούγεννα.
Πιο κάτω ήταν τα τρία γουρουνάκια ο Ροζούλης και η Ροζούλα με το παιδάκι τους τον Μπέικον και έκαναν λασπόλουτρο.
Κοντά στο φράχτη του αγροκτήματος έτρωγε χορταράκι η οικογένεια Γαλατάκη. Ήταν ο κυρ- Γαύρος ο ταύρος με την στρουμπουλή  αγελαδίτσα του την κυρία Σουμάδα και το μικρό το μοσχαράκι τους το Σάκη τον Γαλατάκη. Τους χαιρέτησα και τους ευχαρίστησα για το υπέροχο γάλα που μας προσφέρουν.
Το ίδιο είπα και στις κατσικούλες που έβοσκαν ξένοιαστα στην άλλη άκρη για να μας δώσουν γάλα γιαούρτι και νόστιμο τυράκι.
Ξαφνικά έτρεξε δίπλα μας ένα υπέροχο άλογο η Αστραπή με το μικρό πουλάρι της τον Μπακ. Ένιωσα την επιθυμία να τρέξω μαζί τους.
Πίσω από το σπίτι γνωρίσαμε και τον γαϊδαράκο τον Ντορί που μασούσε το σανό.
Τριγύρω έτρεχαν τα μικρά κουνελάκια ο Λίνος ο Αυτουλίνος ο Τάκης Ρουκετάκης και ο Ρούλης Γοργοποδαρούλης.
Ανεβαίνοντας στη βεράντα τους σπιτιού είδαμε τη γάτα τη Ριρή να χουζουρεύει  κουλουριασμένη πάνω στο χαλί.
Στη μεγάλη τραπεζαρία μας περίμενε μια μεγάλη έκπληξη. Ο κυρ- Νικόλας και η γυναίκα του είχαν ετοιμάσει υπέροχες λιχουδιές από αγνά υλικά του αγροκτήματος.
Φεύγοντας χαιρέτησα όλους τους νέους φίλους μου και υποσχέθηκα ότι σύντομα θα τους ξαναεπισκεφτώ.
 Εργασία μαθητή Ε΄1 τάξης

Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

ΕΚΘΕΣΗ ΒΙΒΛΙΟΥ 4 - 11 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΣΤΟ ΙΣΟΓΕΙΟ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ

Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόμων του 2ου Δημοτικού Σχολείου και η Βιβλιοθήκη ΕΠΑ.Λ. Πολυγύρου, σας προσκαλούν στα εγκαίνεια της Έκθεσης Βιβλίου,που θα πραγματοποιηθούν την  Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου και ώρα 19.00 στο ισόγειο του Δημαρχείου Πολυγύρου.
Διάρκεια Έκθεσης: 4 έως 11 Δεκεμβρίου 2009
Ώρες λειτουργίας: 9.30 - 14.00 & 18.00 - 21.30


Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΣΤΟ ΗΡΩΟ ΤΟΥ ΠΟΛΥΓΥΡΟΥ

Οι μαθητές και οι μαθήτριες του 2ου Δημ. Σχολείου συνοδεία των δασκάλων τους, μετά τη γιορτή του Σχολείου, πήγαν στο Ηρώον της πόλης μας και εκεί τίμησαν τους νεκρούς του "Πολυτεχνείου"  αφήνοντας λίγα λουλούδια.

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ "ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ" ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΜΑΣ

Τη γιορτή του "Πολυτεχνείου" 
την παρουσίασαν  οι μαθητές και οι μαθήτριες της ΣΤ΄τάξης.
Μέσα από  κείμενα και  τραγούδια, τα παιδιά ξετύλιξαν τα γεγονότα της 17 Νοέμβρη του 1973.

ΤΟ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ (ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΥΛΙΚΟ)


17η ΝΟΕΜΒΡΗ 1973 (ΑΦΙΕΡΩΜΑ)

17η ΝΟΕΜΒΡΗ 1973

Και θα ’χω χάσει για πάντα τους δρόμους,
τους δρόμους μου
σαν θα μ’ ανοίξουνε να βγω από δω.
Θα γυρίζω γυρεύοντάς σε παντού
μες στην καρδιά της πόλης,
που ήταν κάποτε δική μας
και τώρα την εξουσιάζουνε τα τανκς.
Μαρίνα Ζωγράφου, ετών 19
(Φυλακές Αβέρωφ 1971)






Κάθε Νοέμβρη, ο νους και η καρδιά μας είναι εκεί, στο Πολυτεχνείο, στην εξέγερση των φοιτητών, της νεολαίας και ολόκληρου του ελληνικού λαού κατά της χουντικής τυραννίας, το Νοέμβριο του 1973. Το Πολυτεχνείο ήταν η κορυφαία εκδήλωση της επτάχρονης αντιχουντικής πάλης και μία από τις κορυφαίες στιγμές των αγώνων του λαού και της νεολαίας.
Το χρονικό των τριών ημερών της εξέγερσης:
Τετάρτη 14 Νοεμβρίου 1973, ώρα 9 π.μ.
Εκατοντάδες φοιτητές του Πολυτεχνείου συγκεντρώνονται στο προαύλιο του Ιδρύματος. Αρχίζουν συνελεύσεις για να αποφασίσουν πώς θα αντιμετωπίσουν το νέο σχέδιο της χούντας για την υποταγή του κινήματος. Συγκέντρωση γίνεται και στη Νομική που αποφασίζει να κατευθυνθεί στο Πολυτεχνείο. Στις 2.00 μ.μ., 5.000 περίπου φοιτητές έχουν συγκεντρωθεί στο Πολυτεχνείο, ενώ αρχίζει να συγκεντρώνεται και άλλος κόσμος. Η Πατησίων δονείται από τα συνθήματα κατά της χούντας. Η Ασφάλεια κινητοποιείται και καλεί τους συγκεντρωμένους να αποχωρήσουν.
Οι συγκεντρωμένοι φοιτητές στο Πολυτεχνείο συγκροτούν μια επιτροπή κατάληψης. Κλείνουν οι πόρτες και στις 8.30 το βράδυ γίνεται η πρώτη συνεδρίαση της συντονιστικής επιτροπής. Αμέσως οι πρώτες προκηρύξεις σκορπίζονται στην Πατησίων που είχε κλείσει από τον συγκεντρωμένο κόσμο.
Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 1973
Η κατάληψη αποτελεί πόλο έλξης του λαού της Αθήνας που αρχίζει να συρρέει στο Πολυτεχνείο. Ως τις 9.30 το βράδυ η κατάληψη έχει πυκνώσει ενώ ο λαός στους γύρω από το Πολυτεχνείο δρόμους, φωνάζει αντιαμερικανικά και αντιχουντικά συνθήματα. Οι συγκεντρωμένοι παραμένουν όλη τη νύχτα για συμπαράσταση στους φοιτητές της κατάληψης του Πολυτεχνείου.
Παρασκευή 16 Νοεμβρίου 1973
Μπαίνουν σε λειτουργία οι πομποί του ραδιοφωνικού σταθμού, οι οποίοι μεταφέρουν το μήνυμα του αγώνα σε όλη την Αθήνα που παρακολουθεί τα γεγονότα.
Στις 9 το πρωί στήνονται τα πρώτα οδοφράγματα και σχηματίζονται δύο μεγάλες διαδηλώσεις στην Πανεπιστημίου και στη Σταδίου.

Το μεσημέρι επιτροπή των αγροτών από τα Μέγαρα, που είχαν ξεσηκωθεί ενάντια στις απαλλοτριώσεις της γης τους, επισκέπτονται τη Συντονιστική Επιτροπή και ο σταθμός μεταδίδει: «Ο λαός των Μεγάρων στέκεται και υπόσχεται να αγωνιστεί στο πλευρό του φοιτητικού και εργαζόμενου λαού... Ο αγώνας είναι κοινός... Δεν είναι μόνο για την πόλη των Μεγάρων ή το Πολυτεχνείο... Είναι για την Ελλάδα. Για το λαό της που θέλει να καθορίσει τη ζωή του. Να πορευτεί στο δρόμο της προκοπής. Βασική προϋπόθεση, η ανατροπή της δικτατορίας και η αποκατάσταση της δημοκρατίας».
Οι συγκεντρωμένοι έξω από το Πολυτεχνείο τραγουδάνε το «πότε θα κάνει ξαστεριά».
Το απόγευμα οι διαδηλωτές στο χώρο γίνονται χιλιάδες με συμμετοχή και εργαζομένων. Στις 6 το απόγευμα αρχίζουν οι συγκρούσεις διαδηλωτών και Αστυνομίας με πολλούς τραυματίες.
Στις 7 το απόγευμα μεγάλη διαδήλωση κατευθύνεται στο Πολυτεχνείο και η Αστυνομία χτυπάει. Εμφανίζονται τεθωρακισμένα της Αστυνομίας και πέφτουν οι πρώτοι πυροβολισμοί. Στη Σόλωνος, στην Κάνιγγος, στη Βάθη, στην Αριστοτέλους, στην Αλεξάνδρας, στην πλατεία Αμερικής γίνονται μάχες σώμα με σώμα.
Στις 9.30 η Αστυνομία απαγορεύει την κυκλοφορία στο κέντρο της Αθήνας μέχρι νεοτέρας διαταγής. Στις 11 το βράδυ ο ραδιοσταθμός και τα μεγάφωνα καλούν τον κόσμο να μη φύγει. Οι αύρες έχουν κυκλώσει το χώρο του Πολυτεχνείου και τα δακρυγόνα έχουν πνίξει την περιοχή.

Σάββατο 17 Νοεμβρίου
Λίγο μετά τα μεσάνυχτα, τα πρώτα τανκς εμφανίζονται, ενώ στο νοσοκομείο που οργανώθηκε στο Πολυτεχνείο, μεταφέρονται όλο και περισσότεροι νεκροί και τραυματίες.
Στη 1 μετά τα μεσάνυχτα τα τανκς έχουν ζώσει το Πολυτεχνείο. Τα μεγάφωνα και ο ραδιοσταθμός μεταδίδουν: «Μην φοβάστε τα τανκς», «Κάτω ο φασισμός», «Φαντάροι είμαστε αδέρφια σας. Μη γίνετε δολοφόνοι».

Στις 1.30 τα τανκς ξεκινούν με αναμμένους τους προβολείς. Οι φοιτητές τοποθετούν μια «Μερσεντές» πίσω από την κεντρική πύλη για να εμποδίσει την είσοδο των τανκς. Οι φοιτητές είναι ανεβασμένοι στα κάγκελα, τραγουδούν τον εθνικό ύμνο και φωνάζουν στους φαντάρους: «Είμαστε αδέρφια».
Δίνεται διορία 20 λεπτών για να βγουν οι έγκλειστοι, ενώ ένα τανκ παίρνει θέση απέναντι στην είσοδο. Η Συντονιστική Επιτροπή προσπαθεί να διαπραγματευτεί την ασφαλή έξοδο του κόσμου.
Ωρα 2.50, ξημερώματα του Σαββάτου 17 Νοεμβρίου. Ο επικεφαλής αξιωματικός με μια κίνηση του χεριού του, δίνει την εντολή να ξεκινήσει το τανκ. Η πόρτα πέφτει και το τανκ συνεχίζει την πορεία του φτάνοντας μέχρι τις σκάλες του κτιρίου «Αβέρωφ». Μαζί του μπαίνουν άνδρες της Ασφάλειας και άντρες των ΛΟΚ. Πέφτουν πυροβολισμοί. Υπάρχουν στρατιώτες που βοηθούν τους φοιτητές να φύγουν, αλλά στις εξόδους τούς περιμένουν αστυνομικοί με πολιτικά.
Στις 3.20 δεν υπάρχει πλέον κανένας στο Πολυτεχνείο...